ย้อนกลับไปเมื่อสมัยเรียนอยู่ประถม ความรู้สึกประทับใจในคนๆนี้มันเริ่มต้นตอนเราอยู่ ป.5 ซึ่งก็เด็กมากจนเเยกไม่ออกว่า เป็นการแอบชอบ ประทับใจ หรืออยากเป็นแบบเขา แต่ตอนนี้ขอจะใช้คำว่าแอบชอบไปก่อนแล้วกัน

ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่เรียนไม่ได้เก่ง จะสอบได้ที่กลางๆของห้องตลอด ไม่มีความฝันในวัยเด็ก ไม่มีสิ่งที่อยากเป็น จนกระทั่งได้คุยกับพี่เขามากขึ้นในตอนนั้น ทำให้เราอยากเป็นเหมือนเขา เขาเป็นประธานนักเรียน เรียนเก่ง ขยัน น่าตาดี ช่วงนั้นเราค่อนข้างที่จะสนิทกัน เขาเรียกชื่อเฉพาะเเทนชื่อเล่นจริงๆเรา ไปโรงเรียนตอนเช้าเขาจะชวนกวาดใบไม้ เดินเก็บขยะ ถือถังขยะไปทิ้งด้วยกันทุกวันก่อนเข้าแถว จะเป็นแบบนี้จนวันที่แกจบ ป.6 ออกไป