ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่า เราอยู่กับตายายมาตั้งแต่เกิด แม่ทิ้งเราไปตั้งแต่เด็ก มีส่งเงินมาบ้างแต่ไม่ได้เยอะ พอเราเรียนจบแม่ทำเรื่องให้เราไปอยู่ต่างประเทศตอนนั้นเราได้ตัดสินใจไปเพราะอยากมีอนาคตที่ดี แต่พอเราไปถึงและไปอยู่จริงๆแล้วเราปรับตัวยากมาก เนื่องจากไม่ได้อยู่กับแม่มาเป็นเวลานาน  ขอเกริ่นก่อนนะคะ แม่เราเหมือนคน2บุคคลิก ชอบด่าและโวยวาย ทุกอย่างทุกได้ดั่งใจ แม่มักจะด่าเราต่อหน้าคนเยอะๆให้เราอาย แม่ทำร้ายร่างกายเรา ใช้เราเป็นทาส และบอกว่าการไปรับไปส่งเราที่โรงเรียนนั้นมันเป็นภาระของเขา ฉันไม่เคยมีความสุขเลยร้องไห้ทุกวันอยากกลับไทยมาก เราโดนทำร้ายร่างกายและจิตใจยังไม่พอ จนมีอยู่วันนึงพ่อเลี้ยงของเราได้ทำอนาจารต่อหน้าเราหลายต่อหลายครั้ง เพราะมันรู้ว่าเราไม่กล้าไปบอกแม่ เพราะบอกแม่ไปแม่ก็ไม่เชื่อ เราเครียดมากแบบไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ละพอเรากลับมาไทยเราได้บอกความจริงกับแม่ว่าเราเห็นพ่อเลี้ยงทำตัวลามกใส่เรา แต่ทุกคนเชื่อไหม!! แม่เราไม่เชื่อเราและด่าเราสารพัดว่าเราตัวปัญหาทำให้ครอบครัวเขาแตกแยกกัน และด่าเราว่าเราเป็นตัวเสนียด และบล้อคเราไปทุกๆช่องทาง โดยทิ้งท้ายว่ากลับไทยเมื่อไรเขาจะตามมาตบเรา เราเสียใจมากๆ ไม่คิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง จากนั้นเราตัดสินใจอยู่ไทยนี่แหละ ทำงานส่งตัวเองเรียน  ประมาณ1ปีถัดมาแม่ของเราจับได้ว่าพ่อเลี้ยงของเราได้ไปกระทำลามกกับผู้หญิงคนอื่นต่อ เรารู้ข่าวแบบนี้เราโคตรจะดีใจว่าฟ้ามีตาแล้ว!!! ความจริงยังไงก็คือความจริง เราเหมือนยกภูเขาออกจากอก หลังจากนั้นอยู่ๆแม่ของเราก็ติดต่อกลับมาเหมือนว่าอยากถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราแล้วแม่ก็อยากให้เรากลับไปอยู่ต่างประเทศอีกครั้ง และเมื่อเดือนที่แล้วเราก็เลยตัดสินใจไปอยู่ต่างประเทศอีกครั้งแต่พอครั้งนี้ไปอยู่แล้วแม่ก็ยังมีอาการเหมือนเดิม คือระแวงเรากับแฟน(คนใหม่)ของแม่  เหมือนแม่ยังมีความกลัวว่าเราจะเป็นตัวปัญหาให้กับแม่และแฟนใหม่อีก อาการเดิมของแม่เริ่มกลับมา แม่บอกกับเราว่าแฟนใหม่ของแม่คนนี้เขามีหน้าที่การงานที่ดีและร่ำรวย อย่ามาทำให้มีปัญหาอีก นี่คือสิ่งที่เขาพูดกับเรา เราคิดในใจว่านี่แม่ยังระแวงเราอยู่อีกหรอทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย แม่ไม่มีความเชื่อใจเราเลย แม่ด่าเราว่าคนเลี้ยงแกะเราเชื่อถืออะไรไม่ได้ (เราคิดในใจว่าหรือจริงๆแล้วเราไม่เหมาะกับอยู่กับแม่) หรือจะกลับไปสู้ชีวิตต่อที่ไทยดี เราลองพูดกับแม่แล้วว่าจะขอไปอยู่กับคนอื่นแต่แม่ไม่อนุญาต เราหนักใจมากเลย อยากอยู่ต่างประเทศก็อยาก แต่อีกใจก็คิดว่าอยู่ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น