อายุ30กว่า แต่เงินเดือนเท่าเด็กจบใหม่ ทำใจยอมรับกับสิ่งนี้ยังไงดีคะ ถ้าเราหางานใหม่ไม่ได้ซักที

สวัสดีค่ะ

ตอนนี้อายุ 33 เงินเดือน19,000(มี OTให้ทำบ้าง)มีรายได้จากอาชีพเสริมที่ไม่ได้มั่นคงมากประมาณ 12,000-15,000/เดือน รายได้เสริมนี้ทำมา5-6ปีแล้วค่ะ แต่ก็ได้เงินทุกเดือนมากน้อยแล้วแต่เดือนค่ะ ส่วนงานประจำที่เราทำตอนนี้ทำมานานมากๆๆๆ ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เราเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยค่ะ พอเรียนจบ ป.ตรี มาก็ไม่ตรงกับสายงานที่ทำ เราไต่เต้ามาตั้งแต่ทำงานรับค่าแรงรายวัน จนตอนนี้ขึ้นมาทำงานในตำแหน่ง ป.ตรี

เรื่องที่ทำให้เครียดคือเราเหมือนจะตันแล้วในสายงานนี้เพราะวุฒิการศึกษาไม่ตรงสายงาน+กับอิ่มตัวมากๆเพราะทำงานเดิมๆมาเป็น10ปี น้องๆที่เข้ามาทำงานใหม่เงินเดือนแถบจะแซงเราแล้วค่ะ พยายามหางานใหม่แต่ไม่มีใครสนใจเพราะวุฒิไม่ตรง มันเป็นความรู้สึกน้อยใจ จนเผลอคิดด้อยค่าตัวเองที่พาตัวเองมาได้แค่นี้เหรอ รู้สึกไม่อยากตื่นมาทำงาน ใครต่อใครก็ถามว่าทำไมไม่พาตัวเองไปที่ใหม่ๆซักที บวกกับเคยได้ยินหัวหน้าระดับสูงพูดว่าพวกที่อยู่มานานๆเป็นพวกไม่มีที่ไป

- ข้อดีของการทำงานที่นี่คือ สบาย ลาง่าย งานไม่หนักว่างก็นั่งเฉยๆเล่นโทรศัพท์ เราสามารถ work life balance ได้เต็มที่
- ข้อเสียก็คือเงินเดือนน้อย แต่เราก็หาทางออกโดยการหาอาชีพเสริม ถ้าเราออกจากที่นี่เราต้องทิ้งอาชีพเสริมด้วยค่ะ เพราะรายได้ส่วนใหญ่มาจากคนที่ทำงาน

ถ้าเป็นคนอื่นๆจะทำอย่างไรคะ

1. ทำที่นี้ต่อไป ทำงาน+อาชีพเสริม
2. หางานใหม่ที่ให้ได้เงินเท่าๆกับที่เราทำงาน+อาชีพเสริมในที่เก่า(มันพอจะเป็นไปได้มั้ยคะ)มีแนวทางอะไรแนะนำมั้ยคะ

ตอนนี้เรามีรายจ่ายต่อเดือนประมาณ 13,000-15,000 ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ เงินที่เหลือเก็บเป็นเงินสดและในพอร์ต(ขาดทุน😭)


อยากพาตัวเองไปให้ได้มากกว่า แต่มันมืดแปดด้านยังไงไม่รู้ค่ะ รบกวนขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่