น้องกับผม อายุเท่ากัน เป็นแฝด เลี้ยงแบบไข่ในหิน ตามใจหมด ลูกอยากได้อะไรแม่ให้หมด
แต่ของผมเคยมีช่วงเวลาลำบาก ไปอยู่กับพ่อ อยู่ต่างจังหวัดพักหนึ่ง เลยโตมาไม่เหมือนกัน

น้องไม่ได้เรียนต่อหมาลัย เพราะ เรียนไม่ไหว มีปัญหาเรื่องเข้าสังคม พูดจาไม่รู้เรื่อง น่าจะมีอาการของออทิซึมด้วยล่ะ
ด่าเก่งมาก ทำไรผิดใจนิดเดียม เล่นด่าเป็นชั่วโมง ชอบทำอะไรซ้ำๆ วันๆ คงได้แต่ดูซีรี่ย์เกาหลีใต้แหล่ะ อายุจะ 26 แล้ว

อยู่แต่ในห้องมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ช่วงโควิด และ ก่อนนั่นด้วย สมัยเด็กแม่ห่วงมาก ไม่ยอมให้มีแฟน ไม่ยอมปล่อยไปไหน
ต้องแม่ให้เงินตลอด วันล่ะ ไม่ 200 300 เก็บเป็นปี มันเก็บได้เป็นแสน แต่ไม่มีงานทำ ไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม ควรโทษแม่ใช่ไหม

ตัวผมก็เคยผ่านช่วงเวลาร้ายๆ แบบนั่นมา มันเจ็บปวดมาก กลัวน้องจะไม่ผ่าน เพราะ รู้ว่ามันไม่น่าผ่านไปได้
น้องมันมีปัญหาด้านการคิดเลข คิดเลขไม่ได้ แค่ คูณ หลักสิบ ไม่ก็ทำไม่ได้ ลบ เลขมันก็ทำไม่ได้ ไม่รู้ว่ามันเรียนรอดไปได้ยังไง

มันพึ่งมาอ่าน ภาษาไทยออก ตอนอายุ 17 18
สิ่งที่มันทำได้ดีกว่า คนทั่วไป มันเป็นภาษาจีน และ วาดภาพเก่ง แต่มันก็ไม่คิดวิธีหาเงิน จากสิ่งที่มันทำได้
แม่มันก็ไม่เคยไปพูดอะไร ไม่เคยสอนบ้าอะไร มีแม่แบบนี้ มัน นรกชัดๆ ผมบอกไป แต่ก็โดนมันด่ากลับมา มันด่าเป็นชั่วโมง กว่าจะหยุดด่าได้

รู้ว่า ยังไงก็คงไปบอกให้มันแก้ไม่ได้หรอก ถ้าแม่ตาย ไปนี้ก็ดีน่ะ บางทีมันอาจพอจะเริ่มมีมอคิดได้บ้าง
พี่อีก คน ไม่เป็นน่ะ แม่ก็เลี้ยงมาแบบเดียวกัน แต่ คนนั่นดูปกติกว่า เข้าสังคมได้ แต่ผมกับน้อง มีปัญหาหนักมาก
ของผม เวลาออกไปข้างนอกใจมันสั่น อาจเพราะ สมัยเด็กโดนเขาบูลลี่มาเยอะมั้ง พอโตไปเลยมีแต่ ความคิดลบๆ ความเกรียด ผมตัวคนเดียวล่ะ
แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมาก จริงๆ ก็มีล่ะ มีเยอะด้วย แต่ผมหาทางรอดได้เอง แต่กับน้องมันไม่ใช่ ถ้าแม่มันตายแล้ว เอาไงต่อ