สวัสดีค่ะ เราทำงานที่ลาว ( แต่หัวหน้าเป็นคนไทย ) เป็นคนที่ทุ่มไห้งานค่อนข้างหนัก เริ่มแรกก็เป็น พง ทั่วไปปกติ จนหัวหน้า ( เจ้าของ ) เค้าเห็นแววก็เลยดันขื้นต่ำแหน่งเรื่อยๆ เงินเดือนก็ขื้นตาม ปกติคนในบริษัทที่เป็นหัวหน้าก็ได้เงินเดือนประมาณ ไม่เกิน 10,000฿ อย่างมาก แต่เรา ด้วยความที่ขื้นมาหลายต่ำแหน่ง และ อยู่กับเจ้าของนาน ได้ 40,000฿ ( แต่บอกก่อนนะคะ ค่าแรงที่ลาวค่อนข้างต่ำ ถ้า พง ขายทั่วไปเงินเดือนเยอะสุดก็แค่ 5,000฿ ) การทำงานที่นี่คือเราทำทุกอย่างที่หัวหน้าไห้ทำ เรื่องการพัฒนาตัวเองเลยมีไห้พัฒนาอยู่ตลอด แต่มันก็กดดัน แต่ก็เข้าใจเป็นเรื่องธรรมดาที่คนที่ทำตำแหน่งดีต้องกดดันอยู่แล้ว แต่ทุกความผิดในบริษัท เหมือนเราเป็นคนรับทั้งหมด ทำนองว่า เกิดอะไรผิดพลาดในบริษัท หัวหน้าก็หันหน้ามาหาเราแล้ว โมโห ถาม ทำไมเป็นแบบนี้ แล้วก็ด่า บราบรา เหมือนกับเป็นความผิดเราทั้งๆที่งานนั้นไม่ใช่เราเป็นคนรับผิดชอบด้วยช้ำ แล้วมันนำพามาชึ่งความอืดอัด เราทำงานมาที่นี่ได้ 3 ปีแล้ว แต่ทนมาตลอด พอหลังๆเริ่มรู้สึกว่าทนไมไหวแล้ว เวลาหัวหน้าคุยจะตำหนิอะไร เหมือนอืดอันจนจะร้องไห้ตลอดเวลา เวลาอยู่บ้านก็พออ่านไลน์หัวหน้าก็ ร้องไห้ . เราทำงานนอนตี 3 ตี 4 เกือบทุกวัน หัวหน้าบอกว่าเราได้เงินเดือนสูง โบนัทสูง เพราะฉะนั้น ทำงานควรดูที่ผลงานไม่ใช่เวลาเข้างานแบบคนปกติ ( แต่ห้ามมาสาย หรือกลับก่อนอยู่ดี ) วันหยุดก็สั่งงาน หยุดเสาอาทิตย์ เย็นวันสุกรก็สั่งงาน จะเอาเช้าวันจันทร์ เรารู้สืกว่าชีวิตเรามีแต่งาน แล้วเราเป็นคนที่แคร์หัวหน้ามาก เวลาเค้าคาดหวังอะไร เราก็ไม่อยากทำเค้าผิดหวัง เวลาโดนตำหนิถึงได้ร้องไห้ตลอด เค้าเป็นคนเล่นกับความรู้สึกคนอื่นเก่งค่ะ พูดโน้มเน้าเก่ง แต่พอจะไม่เอาก็ถีบหัวส่ง เห็นผลประโยชน์บริษัทเป็นหลัก
- เราทำงานหนักจนป่วย : ร่างกายป่วย ไม่สบาย , จิตใจป่วย กังวลตลอดเวลาว่าจะโดนด่าโดนว่า บวกกับงานทุกอย่างในบริษัทต้องเราตัดสินใจ
- คิดจะลาออกก็ลาไม่ได้ มีภาระ ถ้าจะออกต้องเก็บเงินก่อน ต้องอยู่ต่ออยู่ดี
- เราควนหาวิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเองใช่ไหม ไห้ไม่แคร์ งานก็คึองาน ด่าก็ด่า ทำไม่ได้ก็คึอไม่ได้ ไม่ต้องเก็บมาคิดเสียใจนอนไม่หลับ ขอ How to บอกตัวเองหน่อยไห้เลิกคิดมาก
หรือ เราควรทำไงคะ รบกวนช่วยไห้คำปรึกษาหน่อยค่ะ ไม่ไหวจริงๆ แค่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปเจออะไร เจอคำด่า งานที่ถาโถมที่ไม่ควรจะเป็นเราต้องแบกรับมากมายขนาดนี้ แล้วรู้แน่ๆว่าทำไม่ทันว่าจะโดนด่า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ . ถ้าไห้บอกไปตรงๆว่าทำไม่ทัน ก็ด่าเรามีลูกน้องเยอะแยะไม่รู้จักบริหาร พอเราไห้ลูกน้องทำกลับบอกว่าทำไมไม่ทำเองบ้าง ผลงานมันไม่ดี เพราะลูกน้องส่วนมากไม่ได้จบสายตรง งานที่ไห้ทำเราเองยังไม่มั่นใจเลยว่าเราทำได้ พอไปไห้ลูกน้องก็แน่นอนว่ามันต้องออกมาไม่ค่อยดี เราก็ไม่มีเวลาได้ตรวจก็ถึงเวลาส่งงานแล้ว หัวหน้าไห้เวลาทำงานแบบน้อยมาก บางงาน บริษัทอื่นเค้าทำเป็นเดือนเป็นอาทิตย์ หัวหน้าเราจะเอา วันเดียว หรือ 1-3 วันไห้เสร็จ แล้วพอทำออกมาได้ไม่ดีก็ตำหนิ
เราอยากทำงานออกมาไห้มันดีนะ แต่มันเยอะมากจนเราคิดว่าเราทำเกินที่ พง เค้าทำหรือเปล่า คุ้มกับการที่เราจะแลก ร่างกาย จิตใจมั้ย ทั้งที่เค้าก็ไม่ได้แคร์อะไร เห็นแค่ผลประโยชน์เป็นหลัก พอเราทำได้ไม่ดี หรือวันนึงหมดผลประโยชน์ก็ต้องโดนถีบหัวส่งอยู่ดี
ทำงานทุกอย่าง แทบจะทำเท่าเจ้าของ บริษัท
- เราทำงานหนักจนป่วย : ร่างกายป่วย ไม่สบาย , จิตใจป่วย กังวลตลอดเวลาว่าจะโดนด่าโดนว่า บวกกับงานทุกอย่างในบริษัทต้องเราตัดสินใจ
- คิดจะลาออกก็ลาไม่ได้ มีภาระ ถ้าจะออกต้องเก็บเงินก่อน ต้องอยู่ต่ออยู่ดี
- เราควนหาวิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเองใช่ไหม ไห้ไม่แคร์ งานก็คึองาน ด่าก็ด่า ทำไม่ได้ก็คึอไม่ได้ ไม่ต้องเก็บมาคิดเสียใจนอนไม่หลับ ขอ How to บอกตัวเองหน่อยไห้เลิกคิดมาก
หรือ เราควรทำไงคะ รบกวนช่วยไห้คำปรึกษาหน่อยค่ะ ไม่ไหวจริงๆ แค่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปเจออะไร เจอคำด่า งานที่ถาโถมที่ไม่ควรจะเป็นเราต้องแบกรับมากมายขนาดนี้ แล้วรู้แน่ๆว่าทำไม่ทันว่าจะโดนด่า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ . ถ้าไห้บอกไปตรงๆว่าทำไม่ทัน ก็ด่าเรามีลูกน้องเยอะแยะไม่รู้จักบริหาร พอเราไห้ลูกน้องทำกลับบอกว่าทำไมไม่ทำเองบ้าง ผลงานมันไม่ดี เพราะลูกน้องส่วนมากไม่ได้จบสายตรง งานที่ไห้ทำเราเองยังไม่มั่นใจเลยว่าเราทำได้ พอไปไห้ลูกน้องก็แน่นอนว่ามันต้องออกมาไม่ค่อยดี เราก็ไม่มีเวลาได้ตรวจก็ถึงเวลาส่งงานแล้ว หัวหน้าไห้เวลาทำงานแบบน้อยมาก บางงาน บริษัทอื่นเค้าทำเป็นเดือนเป็นอาทิตย์ หัวหน้าเราจะเอา วันเดียว หรือ 1-3 วันไห้เสร็จ แล้วพอทำออกมาได้ไม่ดีก็ตำหนิ
เราอยากทำงานออกมาไห้มันดีนะ แต่มันเยอะมากจนเราคิดว่าเราทำเกินที่ พง เค้าทำหรือเปล่า คุ้มกับการที่เราจะแลก ร่างกาย จิตใจมั้ย ทั้งที่เค้าก็ไม่ได้แคร์อะไร เห็นแค่ผลประโยชน์เป็นหลัก พอเราทำได้ไม่ดี หรือวันนึงหมดผลประโยชน์ก็ต้องโดนถีบหัวส่งอยู่ดี