ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับอาการที่เราเป็น?
  เรารู้สึกว่าการใช้ชีวิตของเราเปลี่ยนไปมากๆ เรามีปัญหาในชีวิตมากมายแต่ทุกครั้งเราก็ชินชาเสียมากกว่า เราเป็นคนที่สดใสมากๆ เป็นเสียงหัวเราะให้คนรอบข้างได้ในทุกวัน แต่หลังๆมานี้เราไม่มีความสุขเลย ไม่มีสมาธิกับการทำอะไรหลายๆอย่าง จู่ๆก็รู้สึกเคว้ง เหงา เศร้า และร้องไห้ออกมาบ่อยมากๆ ทั้งๆที่ไม่เคยร้องไห้กับอะไรเลย เราเรียนแบบไม่มีความสุข มีเรื่องอยากจะเล่าแต่ไม่กล้าคุย ไม่กล้าแม่แต่จะเข้าหาใคร อยากอยู่เงียบๆ ไม่อยากวุ่นวาย ไม่อยากเป็นภาระของใคร ใครจะผิดไม่ผิดไม่รู้แต่เราต้องขอโทษก่อนเสมอเพราะเรากลัว เรารู้สึกความสุขของเราหายไปเรื่อยๆ เราร้องไห้จนเราเหนื่อยมากๆ เราเหมือนจะไม่ไหวกับการใช้ชีวิตเลย เราควรทำยังไงดี