ไม่รู้จะเล่นหรือผ่านมาเห็นกระทู้นี้หรือป่าว เขาก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่ในห้องแหละคับเขาชื่อยูริ เขาสวยสดใสพลังบวกเยอะ แค่จะบอกว่าชอบนะ ชอบมา5ปีละ แต่ก็ถามว่าชอบอะไรนะหรอ ไม่รู้หรอก5555 ตอบไม่ได้ แต่ที่รู้ๆการกระทำบ้างมันอาจทำให้ชายคนหนึ่งหวั่นไหวได้นานเลยแหละ คือเพียงแค่เขามานั่งตัก แค่นั่นเองแหละคนอ่านอาจจะ อะไรวะ55555 ก็อย่างว่าตอนนั้นผมก็เป็นแค่เด็กม.1 ที่ได้อยู่ร่วมห้องกับเธอแหละ แต่พอขึ้นม.2อยู่ดีๆก็โดนจับแยกห้อง จน จบม.3เขาก็ได้ย้ายรร.ไป แต่วันสุดท้ายมันอาจจะเป็นวันที่ทำให้ผมจำไปไม่ลืมเลยแหละ มันก็เป็นแค่วันธรรมดาวันหนึ่ง ตอนนั้นผมพาเพื่อนไปส่งงาน ผมอยู่ที่อาคาร4ชั้น3ตอน3โมงกว่าๆ ผมก็เห็นเธอเดินมากับเพื่อน ผมก็มองเห็นเขาคุยกับเพื่อนหัวเราะกันสนุกสนานในวันสุดท้ายของช่วงม.ต้น แต่สิ่งที่ผมบอกว่ามันจะทำให้ผมจำไปชั่วชิวิต คือเขามองขึ้นมา ผมก็มองเขาสบตาสักพักตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าเขามองขึ้นมา พอรู้ตัวผมก็มองเขาไปสักพัก ผมเรียก moment นี้ว่า433 คืออาคาร4 ชั้น3 ตอน3โมง เหมือนที่ผมบอกแหละ ผมก็พยามยามจะไม่คิดเขาข้างตัวเองแต่ผมมันใจว่าผมกับเขาสบตากัน มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆมันทำให้ผมเข้าใจเลยแหละว่าเวลาสบตาแล้วทำให้โลกหยุดหมุนมันเป็นยังไง555ผมคนอ่านหลายๆคนคงว่าผมเผลออะไรหนักหนา เป็นเหมือนเรื่องแต่ง ก็แล้วแต่คนจะคิดแหละคับ เพราะอะไรมันก็สายไปหมดแล้วแหละคับในตอนนี้ และผมก็รู้ว่าคงไม่ได้เจอเธอไปอีกตลอดชีวิตผมก็จะขอเผลอให้เต็มที่และอยากให้เธอได้รับรู้และทุกคนรับรู้5555ผมคิดไรอยู่ก็ไม่รู้ ถ้าจะพูดถึงเลข433มันเป็นเลขที่ผมชอบมากเลยแหละ และเลข433 เหมือนมันจะมาอยู่ในชีวิตผมหลายอย่างเลยแหละ เลขที่ในห้องผมก็เลขที่3 แหละอีกหลายอย่าง เลขที่ผมชอบก็ไม่ต้องภามเลยแหละคับ มันคือเลข3คับ ผมรู้สึกว่าเลข3เป็นเลขที่ให้โชคผมมากๆเลยแหละคับ ก็มาถึงจุดสรุปกันเลยนะคับ คือความปารถนาในกระทู้นี้ก็คือผมหวังให้ เขามาอ่านนะคับ และก็อยากบอกกับทุกคนนะคับที่กำลังจำจบม.3หรือม.6มีอะไรบอกมันออกมาให้เขารับรู้เลยคับ เพราะทุกการกระทำมันมีเหตุผล และสิ่งตอบรับคับ ในวันสุดท้ายของแต่ละห่วงวัยมันจะได้มีความทรงจำที่ดีและไม่ดีปนกันไป และใครจะไปรู้ละคับว่าเขาจะจากไปตลอดชีวิต นี้แหละคับที่อยากให้เพื่อนๆ มีความกล้าที่จะทำอะไรต่างๆ อย่างถ้าเขาจากไปตลอดก็ขอให้เขาจากไปแบบรับรู้ความรู้สึกเราดีกว่า เราก็จะได้พูดในสิ่งที่ต้องการและให้เธอรับรู้ว่าเราชอบเธออยู่นะ ยูริ