เมื่อตอนช่วงประถมเราเป็นที่มีเพื่อนน้อยมากๆคือเราอาจจะนิสัยไม่ดีหรือว่ายังไงคือเพื่อนๆพยายามออกห่างแต่เราพยายามเข้าหาแล้วนะคะหรืออาจจะเป็นที่เราอ้วน ไม่สวย พอม.ต้นก็พอมีเพื่อนบ้างส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพื่อนใหม่ๆแต่ก็มีเพื่อนเก่าจากประถมบ้างนะคะแต่พออยู่ด้วยกันไม่นานก็มีปัญหา ทำให้ต้องแยกกันทำให้เราจะสนิทกับเพื่อนใหม่ มากกว่าพอขึ้นม.3 เพื่อนที่สนิทด้วยก็แยกห้องกับเราทำให้เราเคว้งมากยังดีที่มีเพื่อนเก่าจะประถมคนนึงชวนเข้ากลุ่มตอนนี้ก็เลยมีเพื่อนสนิทเพิ่มไปอีก3คนส่วน  เพื่อนสนิทที่แยกห้องกันก็เริ่มจะไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว  ตอนนี้ความรู้สึกไม่มีเพื่อนมันกลับมากอีกแล้วค่ะเมื่อตอนนี้กำลังจะขึ้นม.4เพื่อนสนิทไปเรียนสายอื่นกันหมดเราเป็นคนเดียวที่เรียนสายวิทย์คือตอนนี้เราไม่มีเพื่อนที่เรียนสายเดียวเลยกันสักคนทำให้รู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก อีกไม่กี่วันจะมีปฐมนิเทศแล้วต้องแยกทำกิจกรรมเรากลัวมากๆเลย  มันอาจจะดูเด็กนะคะแต่ความรู้สึกนี้มันเคยหายไปบ้างแต่มันก็จะกลับมาอยู่บ่อยๆ เราพยายามที่จะบอกตัวเองว่าอยู่คนเดียวให้ได้แต่มันยากมากค่ะ เพราะเวลาเรียนครูมักจะให้จับคู่หรือเข้ากลุ่มอยู่บ่อยๆ เราเลยเครียดมากๆ 😓