สวัสดีค่ะ เราอายุ 14 เป็นลูกคนกลาง กระทู้นี้เราอยากระบายเรื่องในครอบครัวเรา แม่ชอบพูดสิ่งที่มันกระทบจิตใจ จนบางทีเราก็แอบน้อยใจที่เค้าคอยชมคอยให้กำลังใจน้อง โดยที่เขามองข้ามความพยายามของเรา เรามีผลการเรียนที่อยู่ในระดับที่โอเค แต่ไม่ได้ดีมากมาย เขาก็ยังหาเรื่องมาต่อว่า เวลาเราบอกว่าเราอยากเรียนคณะนี้เขาก็บอกคนอย่างเราทำไม่ได้หรอกเราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดนัก แต่บางทีเราก็เข้าใจนะ คนเป็นแม่มันก็เหนื่อย แต่สิ่งที่แม่พูดบางคำเราไม่เคยเข้าใจเลยสักครั้ง แม่ชอบพูดว่า ถ้าไม่มีเรา ชีวิตแม่จะดีกว่านี้ หรือบางที แม่ก็พูดว่า ถ้าไม่มีพ่อ ป่านนี้แม่ทิ้งเราไปแล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราได้ยินแม่พูดกับพี่ว่าเราเป็นภาระของเขา เราไม่เข้าใจแม่เลย ไม่เข้าใจจริงๆ เราอยู่กับเพื่อนเรามีความสุข มีเพื่อนคอยซัพพอร์ต เขาก็บอกว่าเราแสดง เราไม่ไหวแล้ว เหนื่อยไปหมด เราเหนื่อย ล้าไปหมดทั้งใจไม่รู้จะทำไงเลย