เล่าถึงความเป็นมา ช่วงแรกๆ​ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นโรคแพนิคหรือเป็นโรคซึมเศร้าเลย มีวันนึงกำลังทำงานอยู่ดีๆ​ มีอาการใจสั่นหายใจไม่เต็มอิ่มพอไปพบหมอ หมอตรวจวัดหัวใจก็ อาการปกติ มีช่วงที่เป็นหนักๆคือ รู้สึกจะวูบตลอดแล้วก็ใจสั่นหนักกว่าเดิมหายใจไม่เต็มปอดมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเวลาตอนประชุมหรือตอนที่ทำงานหนักๆหรือเครียดกับลูกค้าเครียดกับชีวิตส่วนตัว จนมีวันนึงเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ร้องไห้บ่อยขึ้นเวลาเจอคำพูดหรือเครียดหลายๆเรื่อง​ เราก็เลยต้องไปหาหมอเฉพาะทาง หมอบอกว่าเราเป็นโรคแพนิค ตอนแรกเราเป็นแค่โรคแพนิคแต่พอหลังๆ เราร้องไห้บ่อยมากก​ รู้สึกเบื่อกับชีวิต​ รู้ว่าไม่มีใครรัก​ รู้สึกว่าทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง​ อยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาเอง หมอก็เลยประเมินว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า ทำยังไงเราถึงจะหายจากโรคนี้สักทีค่ะ เวลาที่เราไม่ได้ทำงาน ช่วงวันหยุดยาวที่เราได้พักผ่อน มันก็ไม่มีอาการอะไรนะเรานึกว่าเราจะหายแล้ว สุดท้ายพอกลับมาทำงานเหมือนเดิม มาแค่มาเจอสภาพแวดล้อมแบบเดิม​ทั้งงานและครอบครัว ก็เป็นเหมือนเดิมค่ะ จนทำให้เรากลับไปพบหมอ อีกครั้งบ่อยครั้งอยากจะเลิกกินยาแล้ว เพราะคิดว่าตัวเองหายแล้ว​  แต่พอหยุดยาซัก 2-3 วัน ก็เป็นกลับมาเป็นเหมือนเดิมคือ ชอบคิดแต่เรื่องไม่ดี ทำให้เรากับคนรอบข้าง เขามองว่าเราแปลกๆและเป็นคนที่คิดมากเกินไป มีใครเป็นแบบนี้บ้างคะ ช่วยบอกหน่อยค่ะ เราอยาก เราอยากจะหายจากโรคซึมเศร้าสักที แต่เราก็ ดื้อบางครั้ง วันไหนที่เราได้พักผ่อนเราจะรู้สึกว่า เราไม่เห็นเป็นอะไรเลย เราก็ลองกลับมากินกาแฟ ทุกเช้า คิดว่าสักวันหนึ่งมันจะต้องไม่ เป็นแพนิคแน่ สุดท้าย บางวันกินก็เป็นบางวันกินก็ไม่เป็นนะคะ​, และมีเพื่อนๆคนไหนเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ ที่ตั้งแต่เป็นโรคซึมเศร้าและแพนิค ก็จะมีโรคอื่นๆตามมา เช่นกรดไหลย้อน แล้วโรคอื่นๆ ที่อยู่ดีๆก็มีมาเรื่อยๆ เรารู้สึกท้อแท้กับชีวิตจังเลย เพราะรู้สึกว่าเราไม่มีใคร แต่บ่อยครั้ง เราก็รู้สึกว่าเราอยากอยู่คนเดียว แต่บางทีอยู่คนเดียว แล้วก็ คิดน้อยใจ ว่า ไม่มีใครรักเราเลย ปีนี้เราย้าย ที่พักมา 3 ที่แล้วปกติอยู่กับครอบครัวแต่เบื่อการทร่อยู่รวมกันเยอะๆ จนปัจจุบัน เราขอ ไม่อยู่กับใครดีกว่า ขอออกมาอยู่คนเดียว😭😭😭