วันนี้มีงานเเถวบ้านซึ่งเป็นงานของญาติ
เราก็ไม่ได้อะไรหรอก เเต่มันเเค่รู้สึกอึดอัดที่พ่อเเม่พยายามบังคับเราให้ไปพบญาติผู้ใหญ่ เราเเค่อยากอยู่ในพื้นที่ของเราไม่อยากไปยุ่งกับใคร ถ้าเราไปก็ไม่มีอะไรจะให้เราช่วยอีกเหมือนไปนั่งอึดอัด ญาติที่อายุใกล้กันก็ดูจะมีประโยชน์มากกว่าเราซะอีก เลยไม่รู้จะไปทำไม เหมือนไปเป็นตัวทำลายบรรยากาศซะมากกว่า

เราพยายามไม่คิดลบกับคนอื่นเผื่ออะไรจะดีขึ้น มันไม่อึดอัดเเล้ว มันเเค่รู้สึกเฉยๆ
เหงาหน่อยๆ อาจจะเป็นเพราะเราเป็นคนนิสัยเเบบนี้เลยเข้ากับญาติไม่ค่อยได้ คิดถึงวัยเด็กเลยสมัยนั้นก็มีความสุขดีเเต่ตอนนี้รู้สึกจะไม่ดีเหมือนเดิม