สวรรค์ หมายถึง ความสุข
นรก หมายถึง ความทุกข์
มนุษย์ หมายถึง ความอยู่กับปัจจุบัน

เมื่อเกิดบนสวรรค์แล้ว โอกาสที่จะกลับมาเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก แสนยากเพราะธรรมชาติของเราเคยชินกับความอยากได้ ความอยากในความมีความเป็น และความอยากในความไม่มีไม่เป็น จนจิตเต็มเปี่ยมไปด้วยความไม่รู้ว่า "ความไม่อยาก" เป็นแบบไหน? สุขแล้วก็ทุกข์ ทุกข์แล้วก็สุข ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ตอนนี้เรามีสุข สุขหายไป เราก็ขาดความสุข แล้วเราก็ "ต้องมีความสุข" และหรือ "ต้องไม่มีความทุกข์"

"ความต้องมี-ต้องไม่มี" นั่นแหละ ทำให้จิตแยกไม่ออกระหว่าง "ความอยากไม่ทุกข์" กับ "ความไม่อยากทุกข์" ว่ามันต่างกันอย่างไร? ในที่สุดมันก็ตกนรกอีกจนได้ แต่เมื่อเรา "รู้" ว่าอ๋อสิ่งนี้เรียกว่าความสุขและมันค่อยๆหายไป (อยู่กับปัจจุบัน) เมื่อนั้นแหละเรากลับมาเป็น "มนุษย์" แล้ว ที่นี่ เดี๋ยวนี้ ไม่มีใครเป็นเจ้าของ ไม่ได้เป็นของๆใคร มุมมองความรักของเราจะกว้างขึ้น วัฒนธรรมความคิดแบบประชาธิปไตยก็เกิดขึ้น ไม่มีอีโก้ ก็ไม่มีความเห็นแก่อีโก้ ไม่มีอีโก้ ก็ไม่ต้องฆ่าใครเพื่อสนองอีโก้

"สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ" แล้ว "มนุษย์อยู่ที่ไหน?" ก็อยู่ที่ "รู้ว่าอะไรเป็นอะไร" นี้เอง