เราทำงานที่บริษัทหนึ่งค่ะ เริ่มแรกเราทำในตำแหน่งการตลาด มีหน้าที่ประสานงานกับสถานที่ต่างๆ เพื่อขอออกอีเว้นท์ หลักๆจะอยู่ในส่วนของงานฝ่ายขาย ซึ่งทุกอย่างโอเค เราก็ตั้งใจว่าจะไม่ไปไหน แต่แล้วน้องที่ทำแอดมิน ก็มาลาออกกะทันหัน และนี่คือจุดเริ่มต้นของความเครียดของเราค่ะ

อย่างแรก  ในส่วนงานแอดมิน มันเป็นงานที่ค่อนข้างยาก และใช้ความเข้าใจมากๆ แต่น้องมาออกกะทันหัน ทำให้ไม่ได้มีเวลามาสอนเราต่อ เราก็ต้องมาเป็นผู้รับผิดชอบงานในส่วนนี้แทน ซึ่งณ ปัจจุบันนี้เราก็ยังไม่สามารถที่จะจับต้นชนปลายถูกเลยค่ะ และถ้าถามว่าไม่มีคนอื่นสอนหรอ สำหรับที่นี่ ไม่มีค่ะ 

อย่างที่สอง จากที่บอกไปว่าเราโดนโยนงานในส่วนแอดมินมา และยังไม่จบแค่นั้นค่ะ น้องแผนกบัญชีมาลาออกตามกัน และแน่นอน งานของน้องบางส่วน เราคือผู้ถูกเลือกให้ต้องทำค่ะ ทั้งเอกสารวางบิล ใบหักที่จ่าย รวมถึงต้องออกไปวางบิลข้างนอก แต่ดีที่น้องยังมีเวลาสอนเราหนึ่งอาทิตย์ แต่เราก็ไม่สามารถจะทำความเข้าใจได้ทั้งหมด เพราะงานในส่วนนี้เราไม่เคยได้ทำและเรียนมาเลยค่ะ จริงๆงานนี้ จะมีคนที้เคยทำก่อนหน้า แต่เขาคือลูกรักของเจ้านายค่ะ เขาก็โยนมาให้น้องทำเช่นกัน พอน้องออก เขาก็ไม่คิดรับกลับคืน และแน่นอนว่าลูกชังแบบเรา ก็ต้องก้มหน้ายอมรับงานนี้เอง

เท่ากับว่าตอนนี้เราทำทั้งงานการตลาด งานแอดมิน งานบัญชีบางส่วน โดยที่เราไม่มีใครสอนงานให้ต่อ เราค่อนข้างเครียดมากๆ หลายครั้งที่มานั่งคิด ว่าทำไมต้องเป็นเรา ที่ต้องมารับผิดชอบกับการลาออกกะทันหันของคนอื่น 

เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ การลาออกคือทางออกที่ดีไหม หรือเราควรทำใจและอดทนทำไปเรื่ิอยๆ เราเครียด เราท้อ เราพยายามหางานใหม่ แต่เราก็ไม่เคยได้ถูกเลือกเลยค่ะ

***อาจจะสงสัยกันนะคะว่าทำไมบริษัทถึงไม่รับคนเพิ่ม ตอนนี้บริษัทประสบปัญหาขาดทุนค่ะ พอมีคนออก เลยไม่ยอมจ้างคนใหม่ เลยทำให้คนที่ยังอยู่ต้องแบกรับหน้าที่ค่อนข้างหนัก ซึ่งในส่วนของแผนกออฟฟิตที่เราอยู่ ตอนนี้เหลือสามคนค่ะ