สวัสดีครับชาวpantipช่วยผมแก้ข้อสงสัยหน่อยว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ผมควรทำยังไง ผมคบกับแฟนมา 5 เดือนกว่าๆแล้วครับ เวลาผมทำอะไรผิดแฟนผมเค้าจะงอน บางครั้งผมก็ยังไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิดแบบคุยๆอยู่ผมพูดอะไรไม่เข้าหูปั๊บงอนละ พอผมถามว่าเป็นอะไรงอนเรื่องอะไร เค้าก็จะตอบผมว่าขนาดเรื่องที่ตัวเองผิดยังไม่รู้ มีครั้งนึงเค้าวาดรูปในไอแพดให้ผมช่วยดูว่าสวยไหม ไอ้ความที่ผมเป็นคนอวยแฟนขั้นสุด ผมก็เลยบอกว่าสวยมาก จะวาดแบบไหนก็สวย เค้างอนผมเลยเค้าบอกผมว่าเค้ามาถามให้คอมเม้นท์ตรงๆไม่ใช่อวย แล้วเค้าก็วาดแบบเละมาอันนึงแล้วถามผมอะถ้าแบบไหนก็สวยงั้นเอาแบบนี้ไปแทนแล้วกัน อีกอันเดี้ยวลบทิ้งไม่วาดละ แล้วทุกครั้งที่ทะเลาะหรืองอนกัน ไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือใหญ่มันจะมีคำๆนึงที่ผมโคตรจะไม่ชอบแล้วไม่อยากได้ยินเลย คือคำบอกเลิกไอ้ผมก็งง ว่าแบบเห้ยเรื่องแบบนีเมันถึงกับบอกเลิกเลยหรอ ยกตัวอย่างเค้าเหมือนโดนเพื่อนผช.แกล้ง แล้วเค้าทักมาบอกผม ไอ้เราก็เป็นแฟนก็จะโชว์สปิริตแฟน ผมก็เลยบอกไปเลยว่าเดี้ยวคุยให้ เค้าก็แบบไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งกับปัญหาของเขา ผมก็เป็นห่วง เลยพยายามจะช่วยให้ได้แล้วคือผมโมโหคนที่มาแกล้งแฟนผมมาก ผมเลยฟิวขาด แต่ผมไม่ได้ว่าแฟนนะคือผมฟิวขาดด่าไอ้คนที่มาแกล้ง แต่คือผมกลายเป็นคนผิดส้ะงั้นแบบ แฟนผมกลายเป็นไปปกป้องเพื่อนคนที่มาแกล้ง บอกไม่อยากให้มีเรื่อง แล้วก็ขู่ผมว่า ถ้าเป็นขนาดนี้ก็เลิกกัน แล้วจะบล็อกผม ผมแบบwhattอะไรว้ะเนี่ยนี่คือผมกลายเป็นตัวร้ายซ้ะงั้น แต่เชื่อไหมถ้าผมทำเป็นปล่อยผ่านแล้วแค่ปลอบแฟน ผมก็จะผิดเหมือนเดิมที่ไม่ช่วยอะไรแฟนเลย กลับกัน เค้าด่าว่าผมด้วยคำหยาบๆคายๆผมหัวเราะกลับเล่นมุขกลับ(ผมไม่เคยพูดคำหยาบกับแฟน) มองเป็นเรื่องเฮฮา พอเค้าเป็นฝ่ายทำผิดมั่งผมงอน เค้าจะตัดพ้อประมาณว่าถ้ามีเค้าอยู่ด้วยแล้วทำให้รู้สึกแย่รู่สึกเศร้างั้นเราก็เลิกกันเถอะ ผมก็แบบ what!!! อีกที นี่ผมงอนแต่เค้าบอกเลิกผมเนี่ยนะ หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยงอนเค้าเกิน5นาทีอีกเลย ให้อภัยทุกครั้ง เพราะผมไม่มีทางเลือกถ้าผมไม่อยากเสียเค้าไป ผมรักเค้ามากๆ ขอบอกไว้น้ะตรงนี้เค้าไม่ได้หน้าตาดีเวอร์วังแต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่ ผมไม่ได้ไม่เลิกเพราะเสียดาย แต่ผมรักเค้าจากใจผมจริงๆ ผมไว้ใจเค้าในเรื่องความซื่อสัตย์ แต่เค้าเหมือนคนที่ตัวเองทำได้แต่ผมทำไม่ได้ ผมต้องรับที่เค้าทำไม่ดีได้ แต่ผมห้ามทำไม่ดีใส่เค้าแม้แต่นิดเดียว เอาตรงๆนะครับทุกคน คือผมกลัวครับผมกลัวเพราะผมไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไรกันแน่นะเวลานั้น ผมกลัวที่จะไปทำอะไรที่มันสกิด เค้า ผมไม่อยากให้เค้าต้องมานั่งเสียความรู้สึกกับคำพูดเล็กๆน้อยๆที่ส่วนใหญ่จะเป็นคำแบบเหมือนเล่นมุข แล้วเค้าเก็บไปคิดมาก อย่างเช่นเค้าถามผมว่าเคยหอมแก้มผญ.ไหม ผมตอบเคยแล้วก็เว้นช่วงสักพักแล้วบอกแก้มแม่ แต่เค้าเก็บไปคิดเอาไปงอนจนลามๆไปถึงขั้นบอกเลิกอพไรแบบนั้น ผมก็บอกแล้วว่าไม่เคยๆ เพิ่งเคยมีแฟนแบบที่ไปเจอหน้ากันคนแรกก็เธอนี่แหละ เค้าก็ไม่ฟังๆละก็งอนละมาบอกผมว่า มันใช่เรื่องจะมาล้อเล่นกันไหม ผมก็รู้สึกผิด แต่พอกลับมาย้อนคิดว่าแล้วที่ผมโดนเค้าแกล้งเรื่องผช.หล่ะ เค้าชอบแกล้งผมเรื่องผช.แบบ หนูจะไปเล่นกับผช. หนูจะไปหาแฟนใหม่ หนูเกลียดพี่ หนูจะมีชู้ ผมบ่นเค้านะแต่ก็ไม่ได้เยอะเพราะผมรู้ผมเชื่อใจเค้า แล้วผมก็ไม่อยากให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ด้วยผมเลยไม่งอนไม่คิดมาก ผมควรทำไงผมไม่อยากเสียเค้าไป เค้าเวลาเป็นอะไรไม่ค่อยบอกด้วยว่าเป็นอะไร จะตัดจบเลิกอย่างเดียว ผมขอโทษก็หาว่าขอโทษแล้วได้อะไร พอไม่ขอโทษก็บอกว่าคำขอโทษยังไม่มี ผมต้องทำตัวแบบไหนดีครับทุกคน