ชีวิตมันมีไว้เพื่ออะไรกันแน่

อย่างข้อความข้างต้นเลยครับ
รู้สึกว่ามันควรพอกับการมีชีวิตแล้ว เหนื่อยกับทุกข์สิ่งรอบตัว ทั้งเพื่อน คนรุ้จัก ครอบครัว ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน เวลาต้องการปรึกษา ก็ได้คำพูดเดิมๆ ตอนนี้รู้สึกไม่อาลัยอาวอนกับอะไรเลย เหมือนทุกข์อย่างมันพร้อมจบแล้ว ผมแค่ไม่มีที่ระบาย ผมไม่ไหวแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่