คือทุกๆปีของวันรวมญาติเราต้องกลับบ้านมันเป็นวันของครอบครัวซึ่งเราจะแบ่งวันไปบ้านพ่อเท่านี้ไปอยู่บ้านแม่เท่านี้ซึ่งเราเองก็ไม่ค่อยชอบเวลาไปอยู่บ้านพ่อไม่อยู่บ้านปู่กับน้านะก่อนที่พ่อเราจะแต่งงานกับแม่ปู่ของเรากีดกันแต่ว่าน้องของปู่เขาช่วยจัดงานแต่งให้เพราะว่าน้องของปู่ก็เลี้ยงพ่อมาเหมือนกันตอนที่พ่อยังเด็กๆด้วยความที่ปลูกกีดกั้นพ่อกับแม่น้องของปู่ก็เลี้ยงเรามาตลอดจนทำให้เราสนิทกับฝั่งบ้านของน้องปูมากๆจะไม่ค่อยสนิทกับบ้านปู่มากเท่าไหร่รวมถึงน้าๆอาๆลุงๆป้าๆเราก็มักจะสนิทฝั่งน้องของปู่มากกว่าหลังจากที่น้องของปู่จัดงานแต่งให้พ่อกับแม่เราปู่กับน้องของปู่ก็ไม่คุยกันจนถึงตอนนี้เลยตอนนี้เราอายุ 15 ปีแล้วน้องของปู่กับปู่ก็ไม่คืนดีกันปูเคยไล่พ่อออกจากบ้านไล่ตลอดเลยปู่ไม่ค่อยชอบแม่แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วเมื่อก่อนถ้าเป็นวันรวมญาติฝั่งพ่อเรามักจะมาอยู่กันที่บ้านของน้องปูแต่ตอนนี้ย่าเสียแล้วก็ต้องไปอยู่กับปู่แต่เรามักจะอยู่บ้านน้องของผัวบ่อยๆแทบจะไม่ไปอยู่บ้านของปู่เลยแล้วน้องสาวแท้ๆของพ่อเขาเป็นคนขี้บงการน่ารำคาญมากเลยขนาดซื้อของกินจะกินยังต้องซ่อนคิดดูสิเบอร์เกอร์ลูกนึงต้องแบ่งครึ่งกินกัน 2 คนเขาขี้งกเกินไปแล้วไม่ชอบปกติเราจะซื้อคนละลูกมันไม่ใช่แค่เรื่องอาหารการกินรวมถึงการเป็นอยู่ด้วยน้องสาวของพ่ออีกคนมีบ้านแต่ไม่ยอมมาอยู่บ้านของตัวเองจะไปอยู่บ้านของปู่แล้วทุกครั้งที่เวลาเรากลับบ้านบ้านของปู่จะมีญาติเยอะมากมีลูกๆของปู่ซึ่งบ้านก็รกกินกัน 10 คนแต่คนที่ล้างก็คือเราเราโคตรไม่ชอบเลยเรามักจะหนีมาอยู่บ้านของน้องปู่ตลอดแต่แม่ก็เข้าใจนะแต่เราไม่อยากพูดอะไรเยอะเพราะเราเกรงใจพ่อเราสงสารพ่อเพราะนั่นก็พ่อของพ่อเหมือนกัน ปกติแล้วถ้าเราเครียดแบบไม่จริงเราจะไม่ปรึกษาใครเลยแต่นี่ถึงขั้นที่ต้องมาปรึกษาใน pantip นั่นก็หมายความว่าเราไม่ไหวแล้วจริงๆเราควรจัดการปัญหานี้ยังไงดี มันน่ารำคาญมากเลยเจ้าบงการแถมขี้งกอีกบ้านตัวเองมีก็ไม่อยู่แล้วเวลาซื้อของกินก็ไม่เคยจะซื้อชอบมากินของคนอื่นเราไม่ได้ขี้เหนียวนะแต่เวลาพวกเขากินพวกเขากินมูมมามเราไม่ชอบมันดูตรรกะเราควรจัดการปัญหานี้ยังไงดี
ไม่ค่อยโอกับครอบครัวฝั่งพ่อ ทำไงดี
คือทุกๆปีของวันรวมญาติเราต้องกลับบ้านมันเป็นวันของครอบครัวซึ่งเราจะแบ่งวันไปบ้านพ่อเท่านี้ไปอยู่บ้านแม่เท่านี้ซึ่งเราเองก็ไม่ค่อยชอบเวลาไปอยู่บ้านพ่อไม่อยู่บ้านปู่กับน้านะก่อนที่พ่อเราจะแต่งงานกับแม่ปู่ของเรากีดกันแต่ว่าน้องของปู่เขาช่วยจัดงานแต่งให้เพราะว่าน้องของปู่ก็เลี้ยงพ่อมาเหมือนกันตอนที่พ่อยังเด็กๆด้วยความที่ปลูกกีดกั้นพ่อกับแม่น้องของปู่ก็เลี้ยงเรามาตลอดจนทำให้เราสนิทกับฝั่งบ้านของน้องปูมากๆจะไม่ค่อยสนิทกับบ้านปู่มากเท่าไหร่รวมถึงน้าๆอาๆลุงๆป้าๆเราก็มักจะสนิทฝั่งน้องของปู่มากกว่าหลังจากที่น้องของปู่จัดงานแต่งให้พ่อกับแม่เราปู่กับน้องของปู่ก็ไม่คุยกันจนถึงตอนนี้เลยตอนนี้เราอายุ 15 ปีแล้วน้องของปู่กับปู่ก็ไม่คืนดีกันปูเคยไล่พ่อออกจากบ้านไล่ตลอดเลยปู่ไม่ค่อยชอบแม่แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วเมื่อก่อนถ้าเป็นวันรวมญาติฝั่งพ่อเรามักจะมาอยู่กันที่บ้านของน้องปูแต่ตอนนี้ย่าเสียแล้วก็ต้องไปอยู่กับปู่แต่เรามักจะอยู่บ้านน้องของผัวบ่อยๆแทบจะไม่ไปอยู่บ้านของปู่เลยแล้วน้องสาวแท้ๆของพ่อเขาเป็นคนขี้บงการน่ารำคาญมากเลยขนาดซื้อของกินจะกินยังต้องซ่อนคิดดูสิเบอร์เกอร์ลูกนึงต้องแบ่งครึ่งกินกัน 2 คนเขาขี้งกเกินไปแล้วไม่ชอบปกติเราจะซื้อคนละลูกมันไม่ใช่แค่เรื่องอาหารการกินรวมถึงการเป็นอยู่ด้วยน้องสาวของพ่ออีกคนมีบ้านแต่ไม่ยอมมาอยู่บ้านของตัวเองจะไปอยู่บ้านของปู่แล้วทุกครั้งที่เวลาเรากลับบ้านบ้านของปู่จะมีญาติเยอะมากมีลูกๆของปู่ซึ่งบ้านก็รกกินกัน 10 คนแต่คนที่ล้างก็คือเราเราโคตรไม่ชอบเลยเรามักจะหนีมาอยู่บ้านของน้องปู่ตลอดแต่แม่ก็เข้าใจนะแต่เราไม่อยากพูดอะไรเยอะเพราะเราเกรงใจพ่อเราสงสารพ่อเพราะนั่นก็พ่อของพ่อเหมือนกัน ปกติแล้วถ้าเราเครียดแบบไม่จริงเราจะไม่ปรึกษาใครเลยแต่นี่ถึงขั้นที่ต้องมาปรึกษาใน pantip นั่นก็หมายความว่าเราไม่ไหวแล้วจริงๆเราควรจัดการปัญหานี้ยังไงดี มันน่ารำคาญมากเลยเจ้าบงการแถมขี้งกอีกบ้านตัวเองมีก็ไม่อยู่แล้วเวลาซื้อของกินก็ไม่เคยจะซื้อชอบมากินของคนอื่นเราไม่ได้ขี้เหนียวนะแต่เวลาพวกเขากินพวกเขากินมูมมามเราไม่ชอบมันดูตรรกะเราควรจัดการปัญหานี้ยังไงดี