เหมือนเรื่องตลกแต่คือความจริงความจริง เฉยชา ไม่ใส่ใจ จนตอนนี้เลิกกันเพราะความเป็นจริง..เราคือผู้หญิงที่ทำงาน2อาชีพรับราชการและทำไร่ เราทำงานทุกอย่างเหมือนผุ้ชาย ขับรถไถ ทำไร่ ไถไร่ไถนาเราทำได้หมดข้อเสียของเราคือเราไม่มีเวลา เรารับราชการทำงานจันทร์ถึงศุกร์เลิกเรียนออกไร่ เสาร์ทิตย์ทำไร่เราอยู่กะคนงานที่เป็น ผุ้ชายส่วนมาก ครอบครัวเราไม่มีผุ้ชายพ่อเราเสีย เราลงมาทำงานทุกอย่างแทนพ่อเป็นทุกอย่างที่พ่อทำ.จนแฟนเราตีตัวออกห่างเราเพราะเราไม่มีเวลาให้มองเราว่าแข็งกะด่าง  ไม่อ่อนหวาน เขาไม่สนใจเขามองเราว่าเราเก่ง ไม่ต้องการการดูแลเเม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆเราไม่คยได้รับความใส่จน จนมันเกิดปัญหาสะสมเราไม่มีตัวตนอะไรกะเขา จนเรารับรุ้ได้ว่าในชีวิตเขาไม่มีเรา โทรกาบอกยุ่ง เรามีปัญหาอยากคึยอยากปรับทุกบอกไม่ว่างทำงาน เราจึงถอยออกมาเราจึงของเลิก เราทำถุกไหม 5-6ปีที่เราวางแผนแต่งงานตอนนี้เรามองอนาคตคือเราต้องการคนเคียงข้างมากกว่าการถุกมองข้าม