ผมชอบเพื่อนคนนึง เขาเป็นผู้ชายครับ เราเป็นเพื่อกันสมัยมัธยมปลาย เรารู้จักกันมา9-10ปีละครับ ผมชอบเขานะ วันนี้ผมตัดสินใจบอกความรู้สึกไป เพื่อนคนนั้นบอกว่า
เพื่อน : "ถ้ายังทำแบบนี้ ก็จะไม่ได้เป็นหรอกเพื่อน เธอก็รู้ว่าเราไม่ได้คิดกับเธฮเกินเพื่อน"
ผม : "ถ้าการที่เราบอกชอบคนๆนึง แล้วคนๆนั้นจะไม่เหลือความเป็นเพื่อให้เราอีก เราก็ยอมรับมันนะ เพราะอย่างน้อยเราก็ได้บอกความรู้สึกออกไป. เราชอบเธอ ไม่ได้หมายความว่าเราอยากจะเป็นไปให้ได้กับสิ่งนั้นนะ ทุกครั้งที่เราคุยกับเธอ เราคุยในฐานะเพื่อนเสมอ ชอบก็คือชอบ แต่ตอนที่คุยกันมันก็คือละเรื่อง ทุกครั้งที่เราทักเธอไป เราก็คุยในฐานะเพื่อนตลอดอะ คือความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้เนาะ แต่ว่าการกระทำของเราอะ เรารู้ว่าไม่ควรทำอะไรมากกว่าเพื่อน"
**** เพื่อนถามผมว่า แล้วต้องทำยังไง ผมเลยบอกไปว่า "ผมจะขอจบการสนทนาไว้เท่านี้ก็ได้ เรื่องมันจะได้จบ"
ผมบอกรักเพื่อนตัวเอง แล้วเราก็ยุติความสัมพันธ์แบบเพื่อนกัน
เพื่อน : "ถ้ายังทำแบบนี้ ก็จะไม่ได้เป็นหรอกเพื่อน เธอก็รู้ว่าเราไม่ได้คิดกับเธฮเกินเพื่อน"
ผม : "ถ้าการที่เราบอกชอบคนๆนึง แล้วคนๆนั้นจะไม่เหลือความเป็นเพื่อให้เราอีก เราก็ยอมรับมันนะ เพราะอย่างน้อยเราก็ได้บอกความรู้สึกออกไป. เราชอบเธอ ไม่ได้หมายความว่าเราอยากจะเป็นไปให้ได้กับสิ่งนั้นนะ ทุกครั้งที่เราคุยกับเธอ เราคุยในฐานะเพื่อนเสมอ ชอบก็คือชอบ แต่ตอนที่คุยกันมันก็คือละเรื่อง ทุกครั้งที่เราทักเธอไป เราก็คุยในฐานะเพื่อนตลอดอะ คือความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้เนาะ แต่ว่าการกระทำของเราอะ เรารู้ว่าไม่ควรทำอะไรมากกว่าเพื่อน"
**** เพื่อนถามผมว่า แล้วต้องทำยังไง ผมเลยบอกไปว่า "ผมจะขอจบการสนทนาไว้เท่านี้ก็ได้ เรื่องมันจะได้จบ"