๏ ขณะนี้ ตัวฉันเบาเหมือนปุยนุ่น
หยาดน้ำตาอุ่นอุ่น เต็มใบหน้า
ความปวดร้าวที่เห็นเธอเย็นชา
เก็บน้ำตา มากลั่นเป็นร้อยกรอง
 
  ๏ โลกสร้างรัก ให้ซึ้งเพียงครึ่งเสี้ยว
ประเดี๋ยวเดียว รักหลุดลอยละล่อง
สุขที่เคยเปี่ยมล้น ขาดคนครอง
แอบนั่งมองหน้าเธอ แล้วเผลอร้องไห้
 
   ๏ ใช่วันนี้ ฉันยังมีเธออยู่
แต่อยากรู้ จะอยู่กันอีกนานไหม
คิดหยุดยั้งรั้งเธอ ตลอดไป
แต่ทำใจ เผื่อไว้ตลอดมา
 
   ๏ ขณะนี้ ใจฉันเหมือนจะขาด
ฉีกกระดาษเหลือจาก ซับใบหน้า
วางบนหมอน เขียนลงด้วยน้ำตา
บอกโลกให้รู้ว่า ฉันรักเธอ ๚ะ๛