นิทานก่อนนอน 116

นักข่าวมายังบ้านนักแสดงอาวุโสชื่อป้าเรเบเว

นักข่าว "เรามาเพื่อสัมภาษณ์"

เรเบเว "อ้าว ก็นึกว่ามาเยี่ยมเฉย ๆ"

นักข่าว "เราผิดไปแล้ว ขอลากลับละกัน"

หลังนักข่าวจากไปแล้ว ผู้จัดการส่วนตัวของป้าเรเบเวก็เข้ามาคุยกับลูกสาวของป้าที่ชื่อขูกิด

ผู้จัดการฯ "เราทนป้าเรเบเวไม่ไหวแล้ว ลาออกตั้งกะบัดนี้"

ขูกิด "แล้วใครจะเป็นแทน?"

ผู้จัดการฯ "เจ้าเป็นเองละกัน ไม่ใช่เรื่องที่เราจะสนใจแล้ว พอกันที"

ขูกิดเดินไปหาแม่ของตนอย่างโกรธเกรี้ยวที่บึงหน้าบ้าน

ขูกิด "หากแม่ยังทำตัวงี้ต่อไปรับรองพวกเราได้ไปอยู่ห้องเช่ารูหนูกันแน่"

เรเบเว "เรื่องนั้นแม่เตรียมไว้แล้ว"

แล้วป้าเรเบเวก็โชว์แผนที่ขึ้นมา

เรเบเว "ได้มาจากโรงเตี้ยมเมื่อคืนก่อน"

ขูกิด "แผนที่สมบัติสินะดี ขับรถไปกันเลย"

เมื่อทั้ง 2 มาถึงจุดที่แผนที่ว่าแล้ว

เรเบเว "ขุดเลยดิ"

ขูกิด "ไม่ได้ อย่างนี้มันไม่ถูก"

เรเบเว "เหมือนขโมยสมบัติที่ไม่ใช่ของเราสินะ ดีแล้ว"

ทั้ง 2 ก็กลับบ้านมา 3 วันต่อมาที่โรงเรียนมีงานแสดงละครเวที

พิธีกร "แสดงเรื่องอลิสในดินแดนมหัศจรรย์อ่า"

อลิสก็ขึ้นเวทีมาและร้องเพลงโอเวอร์เดอะเรนโบว์

คนดู 8 "นะ... นั่น เขาร้องเพลงโอเวอร์เดอะเรนโบว์ด้วยง่า"

น้องคนดู 8 "เหมือนแม่เราที่ตายไปเคยร้องบ่อย ๆ เลย ประทับใจมากเบย"

แล้วอลิสก็โดนพายุทอร์นาโดพัดไปตกสถานที่นึง

อลิส "นั่นหุ่นไล่กานี่นา"

หุ่นไล่กา "เราอยากมีหัวใจ"

คนดู 88 "พวกเราเข้าใจผิดกันมาโดยตลอด"

คนดู 198 "ใช่ จริง ๆ แล้วเนื้อเรื่องแบบนี้คือเรื่องนี้นั่นเอง"

หลังการแสดงจบ ขูกิดก็กลับบ้านมา

ขูกิด "แม่ไม่ยอมไปดูการแสดงของเรา"

เรเบเว "เจ้าคงไม่ได้แสดงเป็นหุ่นไล่กาใช่มะ"

ขูกิด "เราแสดงเป็นทหารไพ่อ่า"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่