ช่วยบอกที ทำไมผมถึงที่จะไม่อยากหยุด ชีวิตนี้ด้วย 22 ปี

กว่าจะมาถึง 22 ปี ไม่ง่ายเลย ไม่อยากเป็นวัยรุ่นแล้ว เหนื่อยมากๆ  เรียนไม่จบ ได้ ป. 5 เทอมสอง ก็ออกเรียนเพราะติดยาเสพติด และ หาทำงานจากวันนี้นสนสู่วันนี้ ชีวิตยังเหมือนเดิม เมื่อปีที่แล้ว ได้มีแฟน  แฟนผมโตกว่า ผม 21 แฟนผม 32 มีลูกติดแฟน 1 คน ผมไม่มีปัญหา สาเหตุที่เลิกกัน ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแต่บอกไว้อย่าง ในช่วงที่มีเขา ผมไม่เล่นและไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดเลย ทำงานกลับห้องเงินเดือนให้เขาเก็บ เงินเดือนผม 4-5 หมื่น (งานสายเทานะครับ) และเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา เริ่มรู้สึกแปลกๆ ก่อนที่เขาจะเก็บของแอบหนีไปในช่วงที่ผมไปทำงา่น ซึ่งเงินทั้งหมดที่ทำงานมาเขาเก็บไว้ หากหนีไปผม ไม่เหลืออะไรเลย พอเขาหนีไปผมได้ขอพักงาน กลับบ้านมาบวช ตอนนี้บวชอยู่นะครับ ไม่รู้จะเอาไงไปไหนต่อดี วุฒิก็ไม่มีไปหาทำงานที่ไทยก็ยาก ชีวิตตอนนี้ผมคิดว่าเดินมาถึงทางตันแล้วจริงๆ ครอบครัวผมโอเครดีมากๆ น้องสาว เป็น นางแบบ จะไปเป็นดาราแล้ว ส่วนพี่ สาว ทำงานช่วยที่บ้าน ที่บ้านทำ คล้ายๆ โรงงานที่นอน ส่งออก ขายส่ง แม่ได้แฟนใหม่ ที่ เกาหลี ไปอยู่ทำงานที่นั้น ส่วนพ่อ ทำสวนทุเรียนที่ระยอง ตัดกลับมาที่ผม 555 ชีวิตแมร่งเส็งเคร็งยิ้ม ไม่ไปไหนมาไหน ลุงทุนเปิดร้านซ่อมรถกลับรุ่นพี่ก็โดนโกง ทำอะไรก็เจ๊งไปหมด ไม่รู้จะเอาไงต่อจริงๆ ล่าสุดไปคัดเลือกทหารมา คิดว่าจะได้แดง พอได้มีอะไรทำ แต่จับได้ดำ อีก และตอนนี้ก็นั่งเขียนกระทู้นี้ที่วัด บวชพระอยู่ครับ เอาไงต่อดี จบด้วย 22 ปี ดีไหม ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่