ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมานานหลายปี และเขาเป็นแฟนคนแรกของผม แล้วเราทั้ง2ก็ได้จบความสัมพันธ์นี้กันโดยผมเป็นคนบอกเลิกเขาเอง(รายละเอียดการเลิกกันขอจะไม่เปิดเผย) ตอนแรกผมก็ทนๆได้ พยายามที่จะไม่ร้องไห้ออกมา แต่เวลาผ่านไปเดือนนึง ผมเรื่องรู้สึกว่าผมตัดสินใจพลาดไป ถ้าผมไม่ได้บอกเลิกเขาตอนนั้น เราทั้งคู่คงรักกันอยู่ ได้อยู่ด้วยกัน เวลาเหงาๆก็จะมีคนที่คอยอยู่ข้าง เวลาท้ออะไรก็จะมีคนคอยกอด ปลอบใจให้กำลังใจ มันทำให้ผมอยากไปดูรูปเก่าๆที่ยังเคยรักกันอยู่ มันทำให้ผมน้ำตาไห้ไม่หยุด อยากจะร้องไห้มันออกมา เพราะสมองมันคืดแต่เรื่องเก่าทำให้ผมนอนหลับไม่ได้