เราไม่เคยเล่นเกมที่ต้องต่อสู้เพราะกลัว(ก็ไม่รู้กลัวอะไร)แต่ไม่ชอบแนวนี้เลย แต่พอเข้ามัธยมกลุ่มเพื่อนเราเล่นกันหมดพอเค้าเล่นกันเราก็นั่งหงอยอยู่คนเดียว เพราะเพื่อนๆกำลังจริงจังกับกราตีป้อม เพื่อนเห็นเรานั่งหงอยเลยชวนเราเล่นตอนแรกก็ปฏิเสธอย่างเดียวเลย หลังๆเริ่มใจอ่อนเพราะอยากเข้าสังคมด้วย(เรียกว่าเข้าสังคมได้รึเปล่าไม่รู้นะ) จากนั้นเราก็เล่นกับเพื่อนทุกวัน กลับมาบ้านทำการบ้านเสร็จก็เล่นพอคลายเครียด1-2เกมก็ออก เราก็เริ่มเล่นมาเรื่อยๆ พอปิดเทอมเราก็เล่น5-6เกมได้ บางวันที่เบื่อจริงๆก็มากกว่านั้น แต่พ่อเราบอกว่า"เล่นเกมนี้อีกละมันจะทำให้เราก้าวร้าวนะ" เราก็งงเพราะเราเล่นแก้เบื่อถ้าแพ้ก็จะนั่งสงบสติอารมณ์อยู่คนเดียวพอกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ออกไปข้างนอกได้ (เพราะไม่อยากวีนใส่ใครเพร่ะเกม)
ื     
เราอยากถามว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงคิดว่าเล่นเกมตีป้อมนี้แล้วต้องก้าวร้าวทุกคน เริ่มแรกเราเล่นเพราะอยากเข้าสังคมเล่นกับเพื่อนไรงี้ บางทีก็เล่นแก้เบื่อ เราก็ปกติไม่มีเหวี่ยงหรือวีนใส่ใคร ก็วันๆมันไม่มีอะไรทำเราก็เล่นนะเกมอื่นอะปลูกผักไรงี้ ก็ไม่ได้มุ่งตีป้อมอย่างเดียวนะ🥲🥲
     เพื่อนๆคิดไงกันอะ ถ้าเราเล่นเยอะเกินไปหรือดูก้าวร้าวไป เราจะไปปรับปรุงแก้ไข