คนรัก คือ แบบฝึกหัด
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..  

#แบบฝึกหัดเจ็บๆให้เห็นความไม่เที่ยง

เจอความเจ็บปวดจากความไม่แน่นอนของคน
คือเจอแบบฝึกหัดเจ็บๆ
ให้รู้อนิจจังไปถึงกระดูกดำ
หลายสิ่งในชีวิตของคนเรา
ไม่ได้ผ่านมาเพื่อเป็นของเรา
แต่ผ่านมาเพื่อให้เราผ่านมันไปให้ได้

เจ็บแต่ละที
สติรู้ความจริงของเราจะค่อยๆเจริญขึ้น
คือจำได้แม่นเป็นหนๆว่า
สิ่งที่มี สิ่งที่เป็น ก็เพื่อให้เห็นว่าค่อยๆแปรไป
หรืออาจเปลี่ยนแปลงปุบปับฉับพลัน
ยึดมาก เจ็บมาก
ยึดน้อย เจ็บน้อย
ธรรมดาของใจมีอยู่เท่านั้นเอง

ดูความไม่เที่ยงของอาการยึด
อย่าพยายามตัดอาการยึด
ตามดูจนรู้จริงว่าจิตไม่ใช่สิ่งที่บังคับได้
ในที่สุดจะไม่ยึด ในที่สุดจะไม่ทุกข์
แล้วคุณจะสบายใจไปทุกเรื่อง

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..  

#แยกทางกรรม

ผมบอกไว้ตั้งแต่สมัยเขียนหนังสือรักแท้มีจริง
ซึ่งหลายคนทดลองแล้วก็เห็นผลตามนั้น
คือ ถ้าอยากเลิกจากคู่เวร
อยากจะอยู่บนเส้นทางคนละวงโคจรกัน
เขาทำชั่วอย่างไร
เราทำดีแบบที่ตรงกันข้ามให้ครบทุกข้อ
แล้วจะเห็นผลในเวลาไม่นาน
ใจจะแยกห่างออกจากกัน
เพราะว่าคนที่ศีลไม่เสมอกันขนาดที่ดำกับขาว
จะอยู่ด้วยกันไม่ได้

เมื่อเราดีเป็นตรงข้ามกับเขาได้ถึงจุดหนึ่ง
ใจเราจะเลิกยึดเขาไปเอง
แล้วก็จะเกิดจุดพลิกบางอย่าง
ที่เขาไม่ต้องมาเป็นแบบฝึกหัดของเราอีก

ดูดีๆนะ
ผมไม่ได้บอกว่าดีเป็นตรงข้ามกับเขา
แล้วจะเอาชนะใจเขาได้
ความจริงในโลกไม่ได้เป็นอย่างนั้นครับ
สิ่งที่รับประกันได้ คือ
เมื่อดีกว่าเขาถึงจุดหนึ่ง
เราจะไม่ต้องทุกข์เพราะเขาอีก
ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..  

สิ่งที่จะช่วยให้คุณรู้สึกเข้มแข็งขึ้น
คือความสามารถในการผ่านทุกข์
ไม่ใช่ความสามารถในการเสวยสุข
อย่ามองว่าเราจะหาอุบายอะไรเด็ดๆ
ที่จะเอาชนะกิเลสที่มาทดสอบจิตใจแต่ละวัน
แต่ให้มองว่า ชีวิตทั้งชีวิต
เป็นแบบฝึกหัดที่ใหญ่ที่สุด
และเราต้องผ่านไปทีละวันให้ได้

แบบฝึกหัด
ผ่านได้ก็โล่งอก
สอบตกก็ซ้ำชั้น!

________________

ร้อยเรียงจากหลากบทความของคุณดังตฤณ