เรามีเพื่อนสมัยประถม เขาเป็นเด็กพิเศษ อายุมันตอนนี้ปาไป 30 หล่ะ เขาแบบประเภทพูดจาคำซ้ำซาก แถมเพ้อเจ้อ พูดแบบคิดไปเอง ทำให้เราต้องมีเรื่องเถียงหลายครั้ง เช่น ครูที่สอนเลขเราตอน ป.5 เขาเป็นรองผอ.แล้วนะ แต่มันเถียงเราว่าครูคนนั้นยังสอนเลขอยู่ เราก็โต้เถียงกลับไปว่าครูเขาเป็นรองผอ.มาเกือบ10ปีแล้ว สมองยังจมเรื่องเดิมๆ อยู่เลย นอกจากนี้ยังแช่งครูสอนภาษาไทยว่าติดโควิด19 เสียชีวิตแล้ว แต่ก่อนหน้านี้บอกว่าลื่นล้มหัวฟาดในห้องน้ำโรงแรม อีกวันก็บอกว่าติดเอดส์ เพจโรงเรียนก็ไม่มีข่าวว่าครูเสียชีวิตแล้ว แต่มันไม่เคยอ่านข่าวเลย นางมันว่างมากสร้างข่าวปั่นเราแบบมั่วๆ ให้ไปบอกอาตารย์ที่เคยดูแลเขาบอกว่าอาจารย์คนนั้นตายแล้ว นอกจากนี้ยังเถียงเรื่องห้างว่าฟิวเจอร์บางแคตอนนี้เปลี่ยนเป็นซีคอนบางแคมา10ปีแล้ว นางไม่รู้ไปอยู่โลกไหนมาถึงมาบอกข่าวมั่วๆ ไม่รู้เรื่องเลย นี่ขนาด30กว่าแล้วนะ ชอบปั่นข่าวมั่วให้คนอื่นจนทำให้เจ้าตัวนั้นเสียหาย ล่าสุดมันโทรมาหาเพื่อนสนิทเราแล้วเพื่อนมาบอกเราว่ามันจะฟ้องข้อหาว่าบูลลี่คนอื่น แถมมาว่าเราว่าเราติดโควิด19เสียชีวิต ตอนนี้เราเริ่มเจ็บคอเพราะปากแช่งมัน เรารู้สึกเสียหายมาก โมโหมาก โกรธมันมากๆๆ จนอยากจะเลิกคบกับมันเลยเพราะพูดจาเพ้อเจ้อมั่วๆแบบนี้ ต่อให้มันเป็นเด็กพิเศษไม่ควรมาพูดจาแบบนี้ป่ะ มันไม่ใช่โรค มันคือสันดาน พ่อแม่มันก็ตามใจมันจนมีนิสัยขี้มโนขี้เพ้อแบบนี้ คนแบบมันควรไปบำบัดด่วน!!!