เข้าเรื่องเลยนะคะ เมื่อปีที่เเล้วมีเพื่อนผู้ชายในห้องคนนึงเขาเป็นคนมาเข้าหาเราก่อน เเต่ตอนนั้นเขาคงไม่ได้คิดไรหรอกค่ะเพราะเขาก้มีแฟนอยุ่เเล้ว เเบบว่าชอบเดินมาถามนั่นนี่ มายืมของๆเรา เวลาเราเล่นเกมอยู่กะจะเดินเข้ามาถามว่าเล่นอะไร ประมาณนี้เเหละค่ะ ก้ดูไม่มีไรใช่ไหมคะ555 เเต่เเบบเนอะด้วยความชะนีของเราเองน่ะเเหละ ก้คือตอนนั้นคิดไปไกลละเขาชอบเเน่ๆ เพื่อนก้อวยกันใหญ่ พอหลังๆเขาก้ไม่ถามเราเหมือนตอนนั้นเขาน่าจะทะเลาะกะเเฟนอะค่ะ เลยไม่ค่อยพูดกะใครด้วย จนเขาเลิกกับเเฟน นี่เเหละค่ะคือจุดเริ่มต้นที่เราไปชอบเขาเอง ชอบมาเป็นปีๆเลยพยายามจะเข้าหาหลายทีละเเต่ไม่กล้า เเต่จุดพีคมันอยู่ตรงนี้ค่ะ เราอะได้ไปคุยกะเพื่อนของเขา ซึ่งตอนนั้นอะเราอะไม่ได้คิดว่า คสพ.มันจะพัฒนามาถึงขั้นเเฟน เเต่พอเรามีเเฟนเเล้วอะมันเหมือนลืมไปได้ช่วงนึงค่ะ สักพักพอเพื่อนคนนั้นมีเเฟน เอาละอารมณ์เศร้าเราก้มา คือเราอยากเป็นผู้หญิงคนนั้นมาก ตอนเขาเลิกกัน เราก้ไม่อยากให้เขาเสียใจ เราก้พูดๆบ่นกะตัวเองว่า เอ้อเนี้ยถามสมมติไม่ได้คบกันอย่างน้อยก้ขอให้มันมีความสุขถึงตรงนั้นไม่ใช่เราก้เหอะ ทุกครั้งที่เรามองตาของเขาอะค่ะ เราจะอาลัยอาวรมากเเล้วเขาก้ดูเหมือนมีไรในใจ ตอนเชาโสดเขาก้ดูมีใจนะคะ เเต่เราก้พยายามเลี่ยงนะคะก้คือรู้เเหละว่ามันไม่สมควรจะคิดไร เเล้วก้ถ้าเพื่อนเขาไปหาเเบบว่า ไปกินนั่นกินนี่ ละมีเพื่อนคนนี้เราไม่ไป เพราะมันจะกลับไปวนลูป มูฟเท่าไหร่ก้ไม่ออกสักที มันมีสิ่งนึงที่ค้างคาเรามากก้คือ เรายังไม่ได้เริ่มคุยกะเพื่อนเขาเลย ไม่รู้ว่าเขาชอบหรือไม่ชอบ เเล้วต่อจากนี้เราไม่สามารถที่จะพัฒนาคสพ.กะเพื่อนเขาได้เลยเพราะเขาเพื่อนกันค่ะ