คือผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ คือปัจจุบันนี้ผมอายุ15ปีเป็นชายเเท้ไม่มีความชอบหรือความสัมพันธ์เเบบชายรักชายนะครับเข้าเรื่องเลยนะครับ ตามหัวข้อกระทู้เลยครับเนื่องจากผมมีเพื่อนสนิทคนนึงเป็นเพื่อนในห้องนี่ละครับรู้จักกันมา2ปีเพราะตอนม.1มีโควิดเลยไม่เจอหน้ากันมารู้จักกันตอนม.2เทอมหนึ่งเราสองคนไม่รู้จักกันเปนการส่วนตัวเพราะเราก็มาจากคนละรร.ครับ ตอนเทอมหนึ่งผมกับเธอ(เพื่อนผญ.คนนั้น)เราก็ไม่ค่อยได้สนิทกันครับแบบเคยจับกลุ่มอยู่ด้วยกันไปนั่งกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนเขาบ้างอะไรแบบนี้ครับมาสนิทกันจริงๆช่วงเทอมสองครับเพราะมีกีฬาสีแล้วเหมือนลงทำกิจกรรมกีฬาสีด้วยกันครับเลยมีโอกาศได้พูดคุยกันมากขึ้นสนิทกันมากขึ้นจนอยู่มาวันหนึ่งครับเหมือนวันนั้นเขาไม่กินข้าวแล้วเขาชวนผมไปซื้อของที่สหกรณ์(ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรืออะไรนะครับ)ผมมีความรู้สึกว่าเขาอยากคุยกับผมเป็นพิเศษเขาพยายามชวนผมคุยเเต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรเกินเพื่อนเลยนะครับจนตอนเดินกลับห้องเหมือนเขาจะเดินใกล้ผมมากๆจนมีเพื่อนแซวว่าผมกับเพื่อนผญ.คนนั้นเป็นแฟนกันหรือกำลังคบกันอยู่แต่ไม่ได้บอกผมก็พยายามอธิบายนะครับว่าไม่ใช่แบบนั้นก็เปนเเบบนี้ไปเรื่อยก็มีเเตะเนื้อต้องตัวกันบ้างนะครับเเบบผมไม่ได้ตั้งใจไปจับตัวเขานะเเต่เหมือนเขาจะล้มเเล้วผมไปประคองไว้ยะครับเป็นแบบนี้จนขึ้นม.3เทอมหนึ่งมีเพื่อนใหม่เข้ามาแล้วเพื่อนใหม่คนนั้นเเบบน่ารักสเปกผมเลยผมเลยเหมือนบอกกับเพื่อนผญ.คนนั้นว่าผมชอบคนนี้เพื่อจะถามหรือขอคำปรึษาจากเขาแต่เหมือนเขาไม่พอใจแล้วทำตาขวางใส่พูดเชิงประชดรึป่าวไม่เเน่ใจพูดว่า"ชอบเขาเองก็ไปชวนเขาคุยดิ"แล้วเเบบวางโทรศัพท์เขากับโต๊ะเเรงๆเเล้วก็ฟุบหัวนอนไปเลยผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่ผมก็ยังคุยและไปไหนมาไหนกับเขาตามปกตินะครับจนอยู่มาวันนึงเขาตัดผมและเหมือนอยู่ๆผมก็อยากไปลูบหัวเขาไม่รู้ทำไมแล้วเขาก็ยิ้มผมก็ยิ้มให้เขาเเล้วพูดหยอกอะไรกับเขากวนตินเขาเเบบปกติเหมือนเดิมเเต่เพื่อนใหม่ผมก็พยายามเข้าหานะครับ แล้วมีบางเวลาเรียนทำงานกลุ่มหรือทำกิจกรรมอะไรเขาก็ชอบมาปรึกษาผมแบบเชิงสนิทมากกว่าเดิมจากเมื่อก่อนเขามาถามอะไรผมเขาก็จะยืนอยู่หน้าโต๊ะผมเเต่ตอนนี้เขามานั่งอยู่ข้างๆผมแล้วมาถามนั้นถามนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันเขาลงสตอรี่เเท็กผมไปดูหนังด้วยกันกินข้าวนั่งโต๊ะเดียวกันสองคนผมก็เริ่มคิดแล้วนะครับว่าเพื่อนผญ.ของผมคนนี้คิดไรเกินเพื่อนรึป่าวเเต่ผมยังเข้าข้างตัวเองว่าเพราะเราสนิทกันจนสอบเสร็จเทอมหนึ่งม.3เขาก็ชวนผมไปเที่ยวห้างที่ไกลๆเเบบผมกะเวลาเเล้วมันกลับบ้านดึกเเน่นอนผมเลยบอกไม่อยากไปเเต่เขาก็พยายามให้ผมไปด้วยแต่ผมอ้างจนเขายอม จากเหตุการณ์ก่อนหน้ามันยังการันตีไม่ได้ว่าเขาคิดไรเกินเพื่อนรึป่าวผมขอเสริมด้วยนิสัยหรือพฤติกรรมของเขาที่เเสดงต่อผมมานะครับคือผมขอให้เขาช่วยอะไรเขาก็จะทำให้ผมหมดทุกอย่างบางอย่าเขาไม่ต้องการของเเลกเปลี่ยนเหมือนเขาอยากช่วยด้วยใจนะครับแบบบางทีผมพูดหยอกเขาเล่นๆว่าเมิงรองเท้ากุเปื้อนดินว่ะไม่สะอาดเลยเขากะจะก้มตัวเอามือปัดๆให้ผมก็ตกใจว่าเค้าจะทำจริง หรือตอนเรียนพละเเล้วผมเล่นกีฬาผมเหนื่อยเขาก็จะซื้อน้ำเผื่อผมตลอด ผมล้มหรือเปนไข้เขาก็พาผมไปห้องพยาบาลจนมีคนแซวอีกแล้วว่าเหมือนเป็นเเฟนกันจนคนที่ผมแอบชอบเค้าก็คิดว่าผมกับเพื่อนผญ.ที่สนิทกันของผมเปนแฟนกันจริงๆล่าสุดอยู่ๆเขาก็ทักผมมาชวนเล่นเกมซึ่งปกติเขาไม่เคยชวนยกเว้นตอนผมกับเพื่อนจะเล่นแล้วคนขาดเลยชวนอะไรเเบบนี้

เหตุการณ์พวกนี้ผมไม่เเน่ใจนะครับว่าเขาคิดอะไรเกินเพื่อนกับผมรึป่าวผมไม่มั่นใจเพราะว่านิสัยของผมไม่ดีเลยก็ว่าได้ แล้วเเบบหน้าตาของผมก็ไม่ค่อยดีบุคลิกก็เเย่เรียนก็ไม่ค่อยเก่งต่างจากเขาที่เเลบสวยในระดับนึงเรียนก็ดี ผมเลยอยากรู้ว่าคนอื่นที่มาอ่านแล้วจะรู้สึกแบบผมมั้ยว่าเขามีใจให้ผมหรือผมควรถามเขาไปตรงๆ