"เราจะขว้างมีดนี่ไปปักที่ต้นไม้" เด็กชายโพเกอพูดขึ้นที่แคมป์ยุวชนต่อต้านสันติภาพ
เพื่อน 8 "แล้วถ้าพลาดไปปักหัวคนอื่นล่ะ"
โพเกอ "ก็งี้ทุกที เราจะทำไรก็มีคนคอยขัดทุกที"
ทันใดนั้นเองนายราคิคิเพื่อนในจินตนาการของโพเกอก็โผล่มา
ราคิคิ "เราก็เหมือนกัน คนชอบว่าเราตอนจะทำไรและตอนไม่ทำอะไร"
เพื่อน 88 "งี้แหละพวกขี้แพ้ชอบบ่นงี้กัน"
โพเกอ "เจ้าก็เห็นเพื่อนในจินตนาการของเราด้วยรึ?"
ราคิคิ "ปล่อยไว้ไม่ได้นาโพเกอ เจ้าต้องทำให้เพื่อน 88 ลืมเรื่องนี้ไปเสีย"
ณ สถานีวิจัยด้านสมอง เด็กชายโพเกอได้เดินทางมาถึงแล้ว
ดอกเตอร์ "อยากให้เพื่อนลืมเรื่องบางอย่างอะนะ ทำได้เราก็ไม่มานั่งทำงานงก ๆ งี้แล่ว"
โพเกอ "คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำสินะ"
ราคิคิ "อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำไรงี้"
ดอกเตอร์ "น่าขำตรงไหน นี่มันปัญหาใหญ่ของมนุษยชาติต่างหาก"
โพเกอ "อ้าว นี่เจ้าก็เห็นราคิคิเหมือนกันดิ"
ดอกเตอร์ "เรามีภัยแล้วใช่มะ?"
เด็กชายโพเกอเลยให้ราคิคิคุมตัวดอกเตอร์เอาไว้ ส่วนตนเองก็ไปนำเพื่อน 88 มา
ดอกเตอร์ "แปลก ๆ นะ"
ราคิคิ "ทำไมไม่ให้เราไปตามเพื่อน 88 แล้วโพเกอก็อยู่ดูแทน จะได้ไม่ต้องเดินทางไปกลับให้เหนื่อยสินะ"
ดอกเตอร์ "นั่นก็แปลกเช่นกัน"
แล้วเด็กชายโพเกอจับเพื่อน 88 มาแล้ว
ดอกเตอร์ "ตกลงจะฆ่าเรา 2 คน?"
โพเกอ "ใช่ 100% เจ้าทั้ง 2 เดินไปที่ป่าหลังสถานีวิจัยซะ"
ระหว่างเดินทางกันไปเพื่อน 88 ก็พูดขึ้น "จะให้เราขุดดินแล้วฆ่าเราลงหลุมที่พวกเราขุดไงล่ะ"
ดอกเตอร์ "โหดร้ายมาก ทำไมไม่เอาพวกเราไปให้หมีในป่าฆ่าแทน"
ราคิคิ "พูดแต่เรื่องฆ่า ๆ เจ้า 2 คนป่าเถื่อนกันเกิน"
เมื่อทั้งหมดมาถึงป่าแล้ว หมี 88 ตัวก็อยู่ที่นั่นพอดี
หมี 88 "ตกลงเอาไง จะให้พวกเราฆ่าหรือจะฆ่าเอง"
โพเกอ "ไม่เลย เราจะให้ทั้ง 2 คนฆ่ากันเอง"
ราคิคิ "แล้วก็ฆ่าคนที่ชนะตามไปสินะ ดีมาก"
หมี 39 "เจ้าบอกเองไม่ใช่เหรอว่าพูดแต่เรื่องฆ่าป่าเถื่อนไรงี้"
โพเกอ "พวกหมี เจ้าก็เห็นราคิคิเหมือนกันงั้นรึ?"
หมีทั้งหมด "อ้าว พวกเราต้องถูกฆ่าด้วยสินะ"
โพเกอ "ถ่ายทอดสดออกทีวีเลยละกัน"
เมื่อถึงเวลาแล้ว
พิธีกร "จำนวน 90 คน จะแบ่งเป็น 8 สาย แต่ละสายจะสู้แบบพบกันหมด แล้วเอาผู้ที่มีคะแนนสูงสุด 2 คนในแต่ละสายมาผ่านเข้ารอบต่อไป"
คู่ที่ 1 หมี 13 ต่อสู้กับหมี 55
หมี 13 "ถึงเราจะเคยขอความช่วยเหลือเจ้าบ่อย ๆ แต่ครั้งนี้เราไม่อ่อนข้อให้หรอกนะ"
หมี 55 "ผิดหวังเลย เจ้าไม่สำนึกบุญคุณงี้"
ราคิคิ "ใช่ แทนที่จะไม่ตั้งใจสู้ให้แพ้ ๆ ไป แต่นี่อะไร"
นิทานก่อนนอน 112
เพื่อน 8 "แล้วถ้าพลาดไปปักหัวคนอื่นล่ะ"
โพเกอ "ก็งี้ทุกที เราจะทำไรก็มีคนคอยขัดทุกที"
ทันใดนั้นเองนายราคิคิเพื่อนในจินตนาการของโพเกอก็โผล่มา
ราคิคิ "เราก็เหมือนกัน คนชอบว่าเราตอนจะทำไรและตอนไม่ทำอะไร"
เพื่อน 88 "งี้แหละพวกขี้แพ้ชอบบ่นงี้กัน"
โพเกอ "เจ้าก็เห็นเพื่อนในจินตนาการของเราด้วยรึ?"
ราคิคิ "ปล่อยไว้ไม่ได้นาโพเกอ เจ้าต้องทำให้เพื่อน 88 ลืมเรื่องนี้ไปเสีย"
ณ สถานีวิจัยด้านสมอง เด็กชายโพเกอได้เดินทางมาถึงแล้ว
ดอกเตอร์ "อยากให้เพื่อนลืมเรื่องบางอย่างอะนะ ทำได้เราก็ไม่มานั่งทำงานงก ๆ งี้แล่ว"
โพเกอ "คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำสินะ"
ราคิคิ "อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำไรงี้"
ดอกเตอร์ "น่าขำตรงไหน นี่มันปัญหาใหญ่ของมนุษยชาติต่างหาก"
โพเกอ "อ้าว นี่เจ้าก็เห็นราคิคิเหมือนกันดิ"
ดอกเตอร์ "เรามีภัยแล้วใช่มะ?"
เด็กชายโพเกอเลยให้ราคิคิคุมตัวดอกเตอร์เอาไว้ ส่วนตนเองก็ไปนำเพื่อน 88 มา
ดอกเตอร์ "แปลก ๆ นะ"
ราคิคิ "ทำไมไม่ให้เราไปตามเพื่อน 88 แล้วโพเกอก็อยู่ดูแทน จะได้ไม่ต้องเดินทางไปกลับให้เหนื่อยสินะ"
ดอกเตอร์ "นั่นก็แปลกเช่นกัน"
แล้วเด็กชายโพเกอจับเพื่อน 88 มาแล้ว
ดอกเตอร์ "ตกลงจะฆ่าเรา 2 คน?"
โพเกอ "ใช่ 100% เจ้าทั้ง 2 เดินไปที่ป่าหลังสถานีวิจัยซะ"
ระหว่างเดินทางกันไปเพื่อน 88 ก็พูดขึ้น "จะให้เราขุดดินแล้วฆ่าเราลงหลุมที่พวกเราขุดไงล่ะ"
ดอกเตอร์ "โหดร้ายมาก ทำไมไม่เอาพวกเราไปให้หมีในป่าฆ่าแทน"
ราคิคิ "พูดแต่เรื่องฆ่า ๆ เจ้า 2 คนป่าเถื่อนกันเกิน"
เมื่อทั้งหมดมาถึงป่าแล้ว หมี 88 ตัวก็อยู่ที่นั่นพอดี
หมี 88 "ตกลงเอาไง จะให้พวกเราฆ่าหรือจะฆ่าเอง"
โพเกอ "ไม่เลย เราจะให้ทั้ง 2 คนฆ่ากันเอง"
ราคิคิ "แล้วก็ฆ่าคนที่ชนะตามไปสินะ ดีมาก"
หมี 39 "เจ้าบอกเองไม่ใช่เหรอว่าพูดแต่เรื่องฆ่าป่าเถื่อนไรงี้"
โพเกอ "พวกหมี เจ้าก็เห็นราคิคิเหมือนกันงั้นรึ?"
หมีทั้งหมด "อ้าว พวกเราต้องถูกฆ่าด้วยสินะ"
โพเกอ "ถ่ายทอดสดออกทีวีเลยละกัน"
เมื่อถึงเวลาแล้ว
พิธีกร "จำนวน 90 คน จะแบ่งเป็น 8 สาย แต่ละสายจะสู้แบบพบกันหมด แล้วเอาผู้ที่มีคะแนนสูงสุด 2 คนในแต่ละสายมาผ่านเข้ารอบต่อไป"
คู่ที่ 1 หมี 13 ต่อสู้กับหมี 55
หมี 13 "ถึงเราจะเคยขอความช่วยเหลือเจ้าบ่อย ๆ แต่ครั้งนี้เราไม่อ่อนข้อให้หรอกนะ"
หมี 55 "ผิดหวังเลย เจ้าไม่สำนึกบุญคุณงี้"
ราคิคิ "ใช่ แทนที่จะไม่ตั้งใจสู้ให้แพ้ ๆ ไป แต่นี่อะไร"