เห็นบ่นมาหลายกระทู้แล้วนะคะ ไม่อยากทำร้ายจิตใจเลย แต่คุณต้องยอมรับความจริง

1. ไม่ว่าอดีตจะสวยหรูยังไง คนเรียนไม่จบก็คือเรียนไม่จบ แค่เคยมีสิทธิ์เข้าศึกษา ไม่ได้มีศักดิ์และสิทธิ์อะไรในสถาบันนั้น จะหวนคิดถึงเป็นอดีตที่สวยงามได้ แต่จะมานั่งทอดถอนใจแล้วคิดว่าแบบ อดีตเด็กมหาลัย top แบบเรามาเจอคนพวกนี้ได้ไง บลาๆ แบบนี้ไม่ควร

คุณกับคนรอบตัว ก็วุฒิ ม.6 เท่ากัน คุณไม่ได้ต่างกับเค้า

2. ทำใจแล้วยอมรับความจริง อย่าคิดว่าเราแตกต่างจากเค้า ทุกคนมีเส้นเรื่องของตัวเอง ความคิดที่ว่า ฉันเคยเกือบจะมีอนาคตที่ดี เป็นถีงอดีตนู่นนี่นั่นเลยนะ แล้วเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เลิกซะค่ะ

พอคิดว่าตัวเองแตกต่าง ตัวเองสูง มันเลยทำให้รู้สึกว่าฉันมาอยู่รวมกับคนที่ต่ำ(กว่า)ในสังคมต่ำกว่าที่อยากเป็นได้ยังไง

ทุกคนมีเส้นเรื่องของตัวเอง คนที่คุณเห็นสำมะเลเทเมา คนที่ไม่ได้เคยมีโอกาสเรียนต่อ จบม.6มาทำงานที่นี่เลย กับคุณที่เคยเป็นเด็กเรียนดี สุดท้ายปลายทางวุฒิที่ถือก็ ม.6 เหมือนกัน

เลิกเปรียบเทียบ วางอัตตา แล้วมุ่งเป้าทำอนาคตให้ดี ให้มีกินมีใช้ พาตัวไปที่สูงให้ได้ คุณเปลี่ยนอดีตไม่ได้ และคุณไม่ได้สูงกว่าเขา ปรับมุมมองนะคะ