เราอยู่กับสามีมา7ปี ตั้งแต่อายุ10ปลายๆทั้งคู่ พ่อแม่สามีก็ไม่ได้ชอบเราเลย พูดจาถากถางเรามาตลอด จนเรามีลูกด้วยกันก็ย้ายออกมาอยู่กันเอง
พื้นฐานสามี มีพ่อแม่พร้อม และด้วยอายุน้อย ไม่เคยทำงานอะไรจริงๆจังๆ ไม่เคยช่วยเหลือตัวเองได้สักเรื่องเดียว กระทั่งหายากิน เพราะฉะนั้นเรื่องดูแลเอาใจใส่คนอื่นไม่ต้องพูดค่ะ ตัวเองเขาก็ดูแลไม่ได้ เป็นคนอารมณ์ร้าย ไม่มีเหตุผล ใช้อารมณ์ตัดสินทุกอย่าง ทำร้ายร่างกายเราบ่อย แต่จะซื้อของให้เราตอบแทน เวลารู้สึกผิด
พอสามีอายุได้20กลางๆ(ตอนนี้) พ่อสามีเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัว หนี้สินกองโตทรัพย์สมบัติ ก็ยกให้สามีเรา กลายเป็นมีธุรกิจส่วนตัว จากที่เคยทำงานรับเงินค่าจ้างจากพ่อแม่ตัวเอง ต้องกลายเป็นคนที่จัดการทุกอย่าง หนี้สินที่ต้องจ่ายรับผิดชอบ แต่ละเดือน หลักแสนค่ะ เขาก็ดีขึ้นในเรื่องการรับผิดชอบ
แต่เรื่องนิสัย ที่ทุบตีทำร้ายร่างกายยังคงเดิม พูดจาเสียงดังข่มคนในครอบครัว เหมือนจะหนักกว่าเดิม
จนเขาต้องไปทำงานไกลบ้าน ช่วงนั้นเราก็ยังไม่ได้คุยติดต่อกับใครทั้งนั้น วันๆก็อยู่แค่กับลูก แค่เขาใส่ความเรา ว่าเราคุยกับคนอื่น ทุบตีเรา เค้นให้เรารับ เราก็เลยให้โทรศัพท์เขาไปเช็คเลย เขาก็ไม่เจออะไรสักอย่าง แต่ก็เหมือนเดิม ไปอยู่ที่ทำงาน ห่างจากบ้านจากเรา300กิโล ก็ยังโทรมาชวนเราทะเลาะอยู่เรื่อยๆ
จนมีพี่คนนึง ทักแชทเรามา เขาก็คือสามีของคนอื่นที่เราว่า เขามาชวนเราคุย เป็นคนที่สามีเราพอจะรู้จักอยู่ค่ะ ทำงานสายงานที่เหมือนกัน เลยคุยกับเรามาเรื่อยๆ แล้วเราก็แอบไปมีความสัมพันธ์กับเขา ทั้งที่เรารู้ทุกอย่าง เขามีภรรยา มีลูกอีก3คน เวลาไปไหนมาไหน เราจะพาลูกชายเราไปด้วยตลอด เขาก็ไม่เคยมีท่าทีจะรังเกียจ ลูกเราเป็นออทิสติกด้วยค่ะ จนเวลาตอนนี้ผ่านมา7เดือนแล้ว ที่เรายังติดต่อกับผู้ชายคนนี้อยู่
ชีวิตเขาก็มีปัญหา เรื่องครอบครัวไม่ต่างจากเรานัก ไม่ถูกกับพ่อแม่ภรรยา เขาชอบด่าชอบไล่ ไม่เคยเห็นความดี เราบอกเลิกเขามาหลายครั้ง แต่ทุกครั้งที่เราบอกเลิก เขาก็จะบอกว่าเขาเครียดเรื่องอื่นพอแล้วนะ เขาไม่อยากเสียเราไปตอนนี้ เราก็จะโอน อ่อนทันที เพราะเราไม่อยากทิ้งใครไปในวันที่เขากำลังไม่มีทางออก เราเคยประสบความรู้สึกนี้มาก่อน มันเหมือนเป็นจุดอ่อนของเราแหละค่ะ เขาก็พูดแบบนี้มาเรื่อยเลย เราเลยไปไหนไม่ได้
เขาบอกเราว่า เขากำลังจะสร้างบ้าน สร้างครอบครัวสร้างฐานะให้มั่นคง ได้อยู่กับลูก3คนและภรรยาอย่างมีความสุข
แต่เรารู้สึกว่าครอบครัวเรามีแต่แย่ลง ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นได้เลยสักอย่าง
เราไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเอง เราเครียดค่ะ
เป็นคุณจะเลือกสามีตัวเองหรือสามีคนอื่น หรือไปให้พ้นไม่เลือกใครเลย
พื้นฐานสามี มีพ่อแม่พร้อม และด้วยอายุน้อย ไม่เคยทำงานอะไรจริงๆจังๆ ไม่เคยช่วยเหลือตัวเองได้สักเรื่องเดียว กระทั่งหายากิน เพราะฉะนั้นเรื่องดูแลเอาใจใส่คนอื่นไม่ต้องพูดค่ะ ตัวเองเขาก็ดูแลไม่ได้ เป็นคนอารมณ์ร้าย ไม่มีเหตุผล ใช้อารมณ์ตัดสินทุกอย่าง ทำร้ายร่างกายเราบ่อย แต่จะซื้อของให้เราตอบแทน เวลารู้สึกผิด
พอสามีอายุได้20กลางๆ(ตอนนี้) พ่อสามีเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัว หนี้สินกองโตทรัพย์สมบัติ ก็ยกให้สามีเรา กลายเป็นมีธุรกิจส่วนตัว จากที่เคยทำงานรับเงินค่าจ้างจากพ่อแม่ตัวเอง ต้องกลายเป็นคนที่จัดการทุกอย่าง หนี้สินที่ต้องจ่ายรับผิดชอบ แต่ละเดือน หลักแสนค่ะ เขาก็ดีขึ้นในเรื่องการรับผิดชอบ
แต่เรื่องนิสัย ที่ทุบตีทำร้ายร่างกายยังคงเดิม พูดจาเสียงดังข่มคนในครอบครัว เหมือนจะหนักกว่าเดิม
จนเขาต้องไปทำงานไกลบ้าน ช่วงนั้นเราก็ยังไม่ได้คุยติดต่อกับใครทั้งนั้น วันๆก็อยู่แค่กับลูก แค่เขาใส่ความเรา ว่าเราคุยกับคนอื่น ทุบตีเรา เค้นให้เรารับ เราก็เลยให้โทรศัพท์เขาไปเช็คเลย เขาก็ไม่เจออะไรสักอย่าง แต่ก็เหมือนเดิม ไปอยู่ที่ทำงาน ห่างจากบ้านจากเรา300กิโล ก็ยังโทรมาชวนเราทะเลาะอยู่เรื่อยๆ
จนมีพี่คนนึง ทักแชทเรามา เขาก็คือสามีของคนอื่นที่เราว่า เขามาชวนเราคุย เป็นคนที่สามีเราพอจะรู้จักอยู่ค่ะ ทำงานสายงานที่เหมือนกัน เลยคุยกับเรามาเรื่อยๆ แล้วเราก็แอบไปมีความสัมพันธ์กับเขา ทั้งที่เรารู้ทุกอย่าง เขามีภรรยา มีลูกอีก3คน เวลาไปไหนมาไหน เราจะพาลูกชายเราไปด้วยตลอด เขาก็ไม่เคยมีท่าทีจะรังเกียจ ลูกเราเป็นออทิสติกด้วยค่ะ จนเวลาตอนนี้ผ่านมา7เดือนแล้ว ที่เรายังติดต่อกับผู้ชายคนนี้อยู่
ชีวิตเขาก็มีปัญหา เรื่องครอบครัวไม่ต่างจากเรานัก ไม่ถูกกับพ่อแม่ภรรยา เขาชอบด่าชอบไล่ ไม่เคยเห็นความดี เราบอกเลิกเขามาหลายครั้ง แต่ทุกครั้งที่เราบอกเลิก เขาก็จะบอกว่าเขาเครียดเรื่องอื่นพอแล้วนะ เขาไม่อยากเสียเราไปตอนนี้ เราก็จะโอน อ่อนทันที เพราะเราไม่อยากทิ้งใครไปในวันที่เขากำลังไม่มีทางออก เราเคยประสบความรู้สึกนี้มาก่อน มันเหมือนเป็นจุดอ่อนของเราแหละค่ะ เขาก็พูดแบบนี้มาเรื่อยเลย เราเลยไปไหนไม่ได้
เขาบอกเราว่า เขากำลังจะสร้างบ้าน สร้างครอบครัวสร้างฐานะให้มั่นคง ได้อยู่กับลูก3คนและภรรยาอย่างมีความสุข
แต่เรารู้สึกว่าครอบครัวเรามีแต่แย่ลง ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นได้เลยสักอย่าง
เราไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเอง เราเครียดค่ะ