คือคร่าวๆเลยค่ะ เราเป็นคนนึงที่โตมากับครอบครัวที่หัวโบราณมากๆไม่ว่าจะอ้วนจะดำจะผอมไป ผมหยิกบ้าง อะไรแบบนี้ ส่วนตัวเราโดนทักประจำจากคนแก่ค่ะเพราะเราค่อนข้างเป็นคนที่อ้วนแล้วก็เป็นคนผมหยักโศกค่ะเพราะเป็นที่กรรมพันธุ์ด้วย(พ่อเราเป็นลูกครึ่งค่ะ) แต่ที่เป็นครแก่พูดเราไม่ได้เก็บมาคิดมากเพราะรู้ทัเงรู้ว่ายังไงเขาก็ต้องพูด แต่ทึ่ทำให้เราเสียความรู้สึกมาที่สุดคือ การที่อาเราที่เป็นน้องพ่อวิจารรูปร่างหน้าตาของเรา ทั้งๆที่เค้าควรรู้ว่าอะไรเป็นอะไรได้แล้ว แต่สิ่งที่เค้าพูดมันทำร้ายจิตใจเรามากๆค่ะ(อาจจะพิมพ์เข้าใจยากวกไวนมานะคะ) ส่วนตัวเราเป็นคนที่ตัวสูง แล้วก็อ้วนด้วยแต่เราเป็นคนที่มั่นใจแต่มั่นใจไม่สุดค่ะมันก็จะมีบางทีที่เราเฟลบ้าง แล้วยิ่งอาชอบทักเราว่าอ้วนจัง หน้าใหญ่น่าจะใส่แว่นแล้วพอดีเลย เวลาจะยกของที่หนักกว่าก็จะบอกเราไผทำเพราะตัวใหญ่คือเราไม่เข้าใจค่ะยิ่งเวลาเดินกัยคนที่ตัวเล็กยิ่งไม่มั่นใจเลย55555นั่นแหละค่ะ เวลามีอะไรเค้าก็จะชอบโยงเข้าเรื่องที่ว่าเราอ้วนตลอดเลย จริงๆมั่นใจในรูปร่างนี้นะคะ แต่ก็อย่างที่บอกว่ามั่นใจไม่สุด แล้วเวลาออกจากบ้านแล้วเราส่องกระจกชมตัวเองว่าสวย อาก็จะบอกว่านั่นสวยแล้วหรอ แล้วก็ขำ คืออันนี้เราไม่โอเคจริงค่ะๆ แล้วอาเรามีลูกแล้วทั้งสองคนเลย พอเวลาเค้าเห็นเราแล้วนึกคำอะไรมาได้ก็ไปบอกลูกเค้าเรียกเราแบบนั้น เช่น ยักษ์ อียักษ์ใหญ่บ้างแหละ จนบางครั้งเราก็งงค่ะว่าเราตัวใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอแต่ถ้าเค้าว่าเราอย่างเดียวเราจะไม่นอยเท่าเค้าไปบอกให้คนอื่นมาเรียกเราแบบนั้นเลยค่ะ และเวลามีอะไรที่เค้ากินไม่หมดก็ชอบเอาให้เรากินพอเรทไม่กินก็คะยั้นคะยอให้เรากิน นั่นแหละค่ะคำพูดในหัวเราก็มีอยู่แค่นี้ จริงๆอยากอธิบายเยอะกว่านั้นนะคะแต่คิดไม่ออกแล้วว่าจะพิมพ์มันออกมายังไง แต่นี่ก็ถือเป็นการได้ระบายในระดับนึงแล้วค่ะ เราไม่ได้คิดอะไรมากแค่อยากระบายและถามความเห็นของทุกคนค่ะ