การที่เราพยามทำเพื่อคนข้างหลังแล้วมันทำให้เหนื่อยจนท้อผมไม่รู้ทุกคนรู้สึกเหมือนกันไหมบ้างครั้งเราแค่
ต้องการกำลังใจจากครอบครัวหรือแม้กระทั้งคนรัก
ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหนท้อแค่ไหนแต่ผมก็ไม่ยอมแพ้เลยสักครั้งแต่ตอนนี้ผมรู้สึกที่ผมพยามทำมาตลอดเหมือนไม่มีอะไรเลยว่างเปล่าผมไม่เคยคิดดูถูกตัวเอง
แต่ผมรู้สึกว่าค่าของตัวเองไม่พอที่จะเติมเต็มชีวิตได้ของครอบครัวหรือว่าคนรักไหม
บ้างครั้งผมเองก็ยอมรับว่าแอบร้องไห้อยู่เหมือนกันการร้องแล้วไม่อยากให้ใครเห็นเราอ่อนแอหรือเปล่า