คือทุกคนเราอยากถามว่าเราเกลียดพ่อตัวเองผิดมั้ยค่ะครแบครัวเราอยู่กันเเบบครอบครัวใหญ่นะคะเเต่อยู่บ้านคนละหลังกันเราเกลียดถึงขั้นว่า (ภาษาอิสาน) ตายกูกะบ่ไผเผาผี  เราเกลียดชนิดที่ว่าเกลียดเข้าเส้นเลือดอะ  พอเวลาเรากับพ่อหรือพ่อกับเเม่ทะเลาะกันเราก็จะเป็นคนพูดดักทางพ่อตลอดเพราะเมื่อไหร่ที่พ่อเเม่เราทะเลาะกันพ่อต้องตีเเม่เราเเน่ๆ เราเห็นเเบบนี้มาตั้งเเต่เด็กๆจนตอนนี้เราอายุ16  เวลาพ่อเห็นเเม่มีตังค์นิดหน่อยก็จะเเบบว่าอยู่ดีๆก็โยนสิ่งของทำเหมือนไม่พอใจที่เเม่เราไม่บอกว่าเเม่เรามีตังค์ได้ตังค์มาจากป้าน้า  เเล้วคือ เเต่ก่อนมีเเต่พ่อเราคนเดียวที่ทำงาน เวลาเเม่เราไม่มีตังค์เเล้วก็จะทะเลาะกันพ่อเราก็จะบอกเเม่ว่า ไม่มีก็ไปหาเอง ถึงเวลา เเม่เราไปทำงานหาตังค์ให้เรา  เเต่พ่อเรากลับบอกว่าเเม่เรามีตังค์เเล้วไม่เเบ่งตัวเองใช้ คือพ่อเราไม่ได้ให้เงินเดือนเเม่เราสักบาทเลยนะคะ  ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเล่าเรียนเราก็มีเเต่เเม่  เเต่พ่อเรากลับไม่คิดไม่ทำอะไรเลย  มาวันนี้เรากับพ่อทะเลาะจนถึงขั้นตีกัน  เเล้วพ่อก็ใช้คำที่เเบบมันไม่สมควรใช้อ่ะ  ซึ่งเราเป็นคนอ่อนไหวกับคำพูดมากเว้ย เเต่เราก็ไม่เคยร้องไห้ให้คนอื่นเห็น  เวลาเราอยู่กับเพื่อนชีวิตเราจะเหมือนเด็กที่สดใสร่าเริงมากกเวลาอยู่กับเพื่อนเราหัวเราะมีความสุขเเต่พอกลับมาบ้านนรกทั้งเป็นอ่ะพ่อเราไม่เคยถามเราสักครั้งว่ามีเงินไปโรงเรียนมั้ยไม่เคยถามเเม่เราสักครั้งว่าตังค์พอใช้จ่ายในครอบครัวมั้ยเวลาเเม่เรากลับมาจากที่ทำงานก่อนพ่อถ้าเเม่ไม่ทำกับข้าวไว้รอก็จะดุด่าเเม่เราตลอด เเต่พ่อเเม่เราทำโอทีเลิกทีตี1ตี2ไม่เคยคิดจะทำกับข้าวไม่เคยคิดที่จะถามเเม่เราเหนื่อยมั้ย กินข้าวยัง ไม่ใช่ว่าเราไม่ทำไว้ให้เเม่นะคะเราทำไว้ให้เเม่เราตลอด มีปัญหาอะไรในครอบครัวพ่อไม่เคยคิดที่จะช่วยเเม่เเก้ไขปัญหาเลยมีเเต่จะซ้ำเติมเเม่เราตลอดเวลาเราได้ยินพ่อเราด่าเเม่เราเป็นลูกเราโครตสงสารเเม่เเม่ทำงานหนักกว่าพ่อ2เท่า เวลาเเม่เราบอกว่าตังค์ไม่พอจ่ายนู่นนี้นั้นนะพ่อเราก็จะบอกว่ามีปัญญาก็ไปหาเองเราอยากพูดให้ใครสักคนในครอบครัวฟังนะคะเเต่เราเป็นเด็กพูดไปก็จะมีเเต่บอกว่านั้นพ่อนะจะไปพูดเเบบนั้นไม่ได้เราอยากให้ครอบครัวมองในมุมมองของเราบ้างอ่ะว่าชีวิตเราอายุเเค่นี้ต้องมาเจอปัญหาครอบครัวที่เป็นขนาดนี้เลยหรอว่ะ  คือเราอยากถามทุกคนอะคะว่าเราผิดมั้ยที่เกลียดพ่อตัวเองถึงขนาดพูดคำนั้นออกไป