คือเราเป็นเด็กฝึกงานค่ะ แล้วช่วงแรกๆ เราจัดการเวลาไม่เป็น ตื่นสายตลอด จนต้องนั่งวินแทบทุกวัน ละวินหน้าหมู่บ้านมีคันเดียว ละลุงคนนี้รู้จักกับพ่อแม่เรา ไม่สนิทมาก และเราไม่เคยบอกว่า จะนั่งทุกวันและตลอด แล้วพอสักพักนึงเราจัดการเวลาเป็น ตื่นก่อนเวลาเพื่อนั่งรถเมล์1ชม. เวลาจะไปรอรถ มันต้องผ่านวินคันนี้ ละเรายังเดินไม่ถึงหน้าหมู่บ้าน ลุงแกก็ขับมาข้างๆแล้ว ทั้งที่เรายังไม่ทันได้เรียกรึมองเลย เราเมินด้วยซ้ำ แล้วลุงแกไม่ถามสักคำว่าจะไปไหมรึไม่ให้สัญญาณอะไรเลย ละเราเป็นคนแบบ ปากแข็ง ไม่พูดกับลุงแกว่าไม่ขึ้น เราเลยต้องขึ้นค่ะ นี่คือข้อเสีย อาจจะเพราะลุงแกรู้มั้งคะว่าเราเป็นคนแบบนี้เลยจะมาหาเงินด้วยวิธีนี้ แต่อันนั้นเราไม่อะไรค่ะ เราพอหยวนๆได้ กันรถติดแถวบ้านด้วย แต่พอเมื่อวานค่ะ เราเลิกงาน17:00 แล้วเราลงรถเมล์มา ช่วงนี้เราจะพยายามหนีลุงแก  บอกให้เพื่อนออกมาหาบ้าง เพื่อที่ลุงแกเห็นแล้วจะได้ไม่มายุ่ง เพราะมีเพื่อนอยู่ แต่วิธีนี้ยังไม่ได้ทำเพราะเพื่อนไม่ว่าง 555 ต่อค่ะ พอเราลงรถมา เราก็แวะเซเว่นหน้าหมู่บ้าน ก่อนแวะก้แอบมองว่าอยู่มั้ย สรุปอยู่ค่ะ เราก็เลยไปอยู่ในเซเว่น10นาที เผื่อลุงแกจะไม่อยู่ แล้วเราก้เลยให้เพื่อนโทรคอลด้วย เพื่อที่พอลุงเห็นว่าเราโทรศัพท์อยู่ จะได้ไม่มายุ่ง สรุปแล้ว เราเดินไปครึ่งทาง ลุงแกขับตามมาค่ะ ละพูดด้วยเสียงแข็งว่า ขึ้น  คือตอนนี้มันมีวินมาใหม่คันนึง ละเค้าก้นั่งอยู่ตรงที่จอดวิน ถ้าเราจะขึ้น เราคงเดินไปบอกลุงคนนั้นแล้ว เพราะตอนออกมาลุงคนนี้หายไป แต่นี่เราไม่ได้เดินไป คือเราไม่ขึ้น เป็นใครใครก็รู้ค่ะ แบบ แค่เข้าหมู่บ้านเราเดินได้  ลุงแกคิดตั้ง10บาท มันอาจจะดูน้อยสำหรับบางคน แต่สำหรับเรามันสามารถจ่ายค่ารถเมล์อีกวันนึงได้เลย เราเครียดมากๆที่เราเป็นคนแบบ รักษาน้ำใจคนอื่นมากเกินไป จะพูดตรงๆ ก็กลัววันนึงต้องการนั่งวินเพราะมีเหตุผล แล้วลุงแกไม่รับ มันจะลำบากใจอีก เราควรทำยังไงดีคะ🥺