ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราโดนเพื่อนๆในกลุ่มเมินทำให้เรารู้สึกแปลกเเยก โดยที่เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้เพื่อนๆไม่พอใจรึป่าว
เมื่อก่อนเรากับเพื่อนๆในกลุ่มก็คุยกันได้เป็นปกติเลยค่ะ กลุ่มเพื่อนสนิทเรามีอยู่3คน เเต่มีช่วงที่เราต้องไปซ้อมศิลปหัตถกรรม เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกัน พอเเข่งศิลปหัตถกรรมเสร็จ เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนๆทำทุกอย่างตามปกติ เเต่เรารู้สึกว่าเพื่อนๆคุยกับเราน้อยลงเลื่อยๆ จนมีวันนึงที่เราไปรร.เเล้วได้ยินเพื่อนคุยเรื่องไปเที่ยวเมื่อวาน เพื่อนๆดูมีความสุขมากเลยค่ะหัวเราะยิ้มเเย้มเจ่มใสมาก แต่พอเราถามไปว่าเพื่อนไปเที่ยวที่ไหนกัน เพื่อนก็เงียบเเล้วเปลี่ยนเรื่องคุยไปเลยค่ะ เราก็ไม่ได้คิดมากในช่วงนั้น จนเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา มีงานกลุ่มที่เป็นงานกลุ่ม3คนเราด้วยความเป็นคนมั่นหน้าคิดว่าจะได้อยู่กับเพื่อนเเน่ๆเเต่สุดท้ายก็ไม่ได้อยู่ เราไม่อยากไปงอแงใส่เพื่อนว่าทำไมไม่เอาเราเข้าเราเลยเเยกออกมาหากลุ่มเพื่อนๆที่ยังขาดคนอยู่  หลายๆวันเข้าเรากลับเพื่อนก็ยังไม่ได้ปรับความเข้าใจกัน เราไม่กล้าไปถามเพื่อนตรงๆว่าเราทำอะไรให้ไม่พอใจรึป่าว เรากลัวว่าจะสำคัญตัวเองเกินไปเพราะเราก็ไม่ได้มีประโยชน์ที่จะให้เพื่อนมากมายขนาดนั้นเราเลยมาหาที่ระบายเผื่อจะมีความกล้าไปบอกกับเจ้าตัวตรงๆ55555555
เเต่ทุกวันนี้เราก็นั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกันนะคะเเต่เราเลือกถอยระยะห่างออกมาเองเพราะคิดว่าเพื่อนน่าจะไม่ชอบให้เราใกล้ไป55555
แถมวันนี้เพื่อนคนนึงในห้องหยิบหัวข้อนี้มาคุยกันอีก ว่าคนที่เค้าแยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อนเพราะอะไร
ซึ่งคำตอบที่ได้จากเพื่อนๆก็คือไปทางลบสำหรับเราที่ประสบพบเจอมากค่ะ5555
บางคนหรือเช่นอย่างเรา ไม่รู้ว่าพติกรรมของเรามันดีหรือไม่ดีเพราะสิ่งที่เราคิดว่าดีเเต่คนอื่นอาจจะมองเป็นไม่ดีก็ได้

ใครเจอปัญหาเดียวกันก็สู้ๆนะคะเดี๋ยวทุกอย่างก็จะผ่านไปด้วยดีเอง