สวัสดีค่ะตามหัวเรื่องเลยค่ะ เราเป็นลูกสาวเดียว ไม่มีพี่น้อง พื้นฐานครอบครัวเราฐานะประมาึปานกลางค่ะไม่รวยไม่จน เราเป็นคนทำงานตั้งแต่ยังเด็กคอยเก็บเงินผสมเล็กผสมน้อย ค่ะ ขอบอกก่อนเลยนะคะช่วงวัยเด็กเรามาอยู่กับญาติที่ตจว.ค่ะ มีญาติที่มีศักดิ์เป็นอาเลี้ยงเรามาโดยตลอด ส่งเราเรียนจนจบปริญญา จนมีงานทำ ส่วนพ่อกับแม่ของเราไม่ค่อยมีเงินค่ะตอนเด็กเรามีปัญหากับทางแม่จึงมาอาศัยอยู่กับอา จนวันนึงที่เราทำงานมีเงิน เราก็ติดต่อส่งเงินให้ทางพ่อกับแม่บ้างแต่ไม่ได้ให้เยอะค่ะ ส่วนตัวเรายังอาศัยอยู่กับอาจนถึงปัจจุบันนี้แต่เมื่อปีที่ผ่านมาเราทำงานมีเงินเก็บสักก่อนนึง พ่อกับแม่เราเริ่มขอเราเยอะขึ้นเรื่อยๆ พอขอเราก็ให้ค่ะ จนมามาถึงจุดๆนึงที่เราไม่สามารถให้ได้แล้วเพราะมันค่อนข้างเป็นเงินที่เยอะ และท่านเอาไปใช้แบบไม่ได้คำนึงถึงว้นข้างหน้าเลย ยกตัวอย่างเดือนกุมภาพันธ์ ท่านขอเงินเราไปก่อนนึงบอกจะเอาไปใช้หนี้คนอื่น.ค่งเราให้ไปค่ะ เงินส่วนนี้ไม่ร่วมเงินเดือนที่ให้ท่านในแต่ละเดือนนะคะ
และมาเดือนต่อมาท่านขอเพิ่มอีกก้อนค่ะบอกจะนำไปใช้ซึ่งเราไม่เข้าใจว่าท่านเอาไปใช้อะไรมากมาย อยากสอบถามค่ะถ้าเราไม่ให้เราจะผิดมากไหมจะเป็นคนเลวในสายตาพ่อกับแม่ไหมคะ เพราะทุกครั้งที่เราพยามจะบ่ายเบี่ยงไม่ให้ แม่เราก็จะโทรมาหาเราพูดเกลียกล่อมเราเรารู้สึกกดดันค่ะ อยากหนีออกจากวงโคจรแบบนี้ ค่ะ ตอนนี้เป็นมาอยู่2ปีกว่าแล้ว บ้างครั้งเราคิดนะคะว่าอยากหนีไปให้พ้นแต่นิดตรงที่ทางบ้านอาเค้าดีกับเรามากๆค่ะ เราไม่กล้าทิ้งอาไปเพราะท่านไม่มีลูกหลาน ส่วนพ่อกับแม่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ แต่แกจะเข้ามาขอเงินอยู่เรื่อยๆค่ะ ตอนนี้คือเครียดจริงๆเพราะเราทำงานมาก็ให้ท่านตลอดจนตอนนี้มันแทบจะไม่มีให้แล้วค่ะ เราแค่อยากมีชีวิตของตัวเองบ้าง