คือรู้สึกดิ่งมาก คือเรียนเรียนอยู่ใช่ไหมเรียนมาสักพักก็รู้สึกว่ามันไม่มีจิตใจที่จะเรียนต่อสมองไม่แล่นเลย รู้สึกคิดถึงบ้านอยากกลับบ้านอยากกลับไปหาพ่อแม่แต่ก็ไม่กล้าคุยกับเขาตรงๆเพราะกลัวเขาจะผิดหวัง แล้วก็รู้สึกเหงามากเลย ไม่มีคนให้พูดคุยหรือคอยระบายให้ฟังหน่อยรู้สึกแบบเหงาสุดๆอ่ะคือทุกคืนอ่ะฉันมานอนร้องไห้คนเดียว นอนไม่ค่อยหลับแล้วก็เวลาคิดงานก็คิดไม่ออกเลยรู้สึกว่าไอ้ที่เราเรียนอยู่อ่ะมันใช่หรือเปล่า หากรู้สึกว่าเรามีพัฒนาการที่มันช้าคนอื่นในการเรียนรู้สึกท้อแท้แล้วแบบสมองตันมากๆ เราควรทำยังไงดี