คือตอนนี้แฟนผมเรียนจบทำงานแล้ว แต่ผมยังเรียนอยู่ ฝึกสอนอยู่ ร.ร แห่งหนึ่ง ปัญหาก็คือ ผมพูดคุยกับแฟนว่าผมเข้าใจแล้วว่าเพื่อนผมคนหนึ่งกับแฟนที่เป็นวัยทำงานเป็นยังไง แต่เหมือนว่าแฟนผมจะเข้าใจไม่ตรงกัน เพราะแฟนผมเข้าใจว่าที่ผมเล่าให้ฟังคือ เพื่อนของผมเวลาแฟนไปทำงานต้องไปเที่ยวหาเวลาไปสนุก คุยกับคนอื่นไปทั่ว แต่ที่ผมหมายถึงคือ ต่างคนต่างต้องทำหน้าที่ของคัวเอง ผมก็ฝึกสอนใน ร.ร แฟนผมก็ทำงานเป็นกะ ในโรงงานน้ำตาล วันนึง 12 ชม. วันศุกร์ 16 ชม. ซึ่งเวลามันก็ไม่ตรงกัน เวลาคุยกันมันก็น้อยลง เนื่องจากแฟนผมทำหน้าที่ qc ต้องดูรถเข้าออก คอยบอกคิว โค้วต้ารถ จึงไม่ค่อยได้จับโทรศัพท์ วันนึงแฟนผมก็โทรมาคุยกับผมว่า เขารู้สึกเปลี่ยนไป ความรู้สึกเขาไม่เต็ม 100 กับเราแล้ว และเขาไม่อยากให้ผมรอ เพราะเขาไม่มีเวลาให้ เขาอยากให้ผมไปเจอคนที่ดีกว่า ช่วงนี้ต่างคนต่างอยู่ไกลกัน แฟนผมกับไม่ค่อยได้ทะเลาะกัน แต่เหตุการณ์ที่เล่าไปให้ฟังก็คือปัญหา (แต่ตอนนี้เราสองคนก็คุยกันปกติ) แต่ผมเมื่อฝึกสอนจบ ผมจะกลับไปอยู่บ้าน ผมกลัวว่าความห่างไกล จะทำให้รู้สึกเป็นแบบที่เล่าให้ฟังอีก จากที่ผมเล่าให้ฟังผมควรที่จะต้องทำไงต่อครับ