เรื่องมีอยู่ว่า ผมมาอยู่ที่บ้านแฟนครับแล้วหางานอยู่แถวบ้านแฟน แล้วทางบ้านแฟนเป็นคนหัวโบรานครับ ผมต้องพิสูจน์ตัวเองหลายๆอย่างเพื่อให้เขายอมรับเพราะว่าผมอายุน้อยกว่าแฟน 4 ปี ครับ แฟนผมที่บ้านเลี้ยงดูมาอย่างดีตั้งแต่เด็กครับ ให้ความอบอุ่นมากๆ และเป็นห่วงมากๆไม่ว่าแฟนผมจะทำอะไรตั้งแต่เด็กก็ไม่ค่อยกล้าให้ทำหรือให้ไปไหนด้วยตัวเองครับ ทีนี้ ตัวผม ตั้งแต่เข้ามาอยู่ก็ทำงานจนได้ตำแหน่งครับ เงินเดือนที่ได้ก็แค่พอกินแค่เดือนชนเดือน ไม่พอเก็บไม่พอที่จะตั้งตัวทำอะไรเป็นของตัวเอง ตัวผมกดดันครับ เรากดดันที่เห็นแฟนอยากกินอะไรก็ต้องประหยัด ต้องดูเงิน หรือมีของที่อยากได้ก็ต้องห้ามใจตัวเองไว้เราก็เครียด เพราะดูแลเขาได้ไม่ดีพอ ร่างกายพ่อแม่แฟนก็ขายของไม่ค่อยไหวเนื่องจากอายุ ตัวเราอยากจะให้ท่านหมดห่วงเรื่องลูกสาว แล้วพักอยู่บ้านแบบไม่ต้องห่วงอะไร แล้วช่วงเวลานี้ เราเจองานที่มันได้เงินเดือนมากกว่าเงินเดือนปัจจุบันถึง 3 เท่า เราอยากคว้าไว้ แต่งานที่เจอมันต้องเดินทางไม่ไกลมาก เพราะก่อนที่ย้ายมาบ้านแฟนเราทำงานที่ต้องขับรถทั่วกรุงเทพทุกวันมาแล้ว เราอยากทำแล้วก็มาปรึกษาแฟน แฟนไม่ให้ครับ เพราะเขาเป็นห่วงการเดินทาง เราเข้าใจเขานะครับ เพราะเขาโตมาแบบนั้นเขาเลยเป็นห่วงมากๆ แต่แฟนผมอายุเยอะขึ้นๆ ผมจะอยู่กับงานที่เงินเดือนพอแค่กินถึงสิ้นเดือนไม่ได้ เราได้แค่อธิบายว่าเราอยากพัฒนาชีวิตคู่เราทนเห็นเขามาประหยัดกับเราไม่ได้ อีกไม่นานพ่อแม่แฟนที่คอยซัพพอร์ทแฟนตลอดร่างกายไม่ไหวผมจะดูแลแฟนด้วยเงินเดือนแค่นี้ได้ยังไง พูดเรื่องย้ายงานทีไรก็ทะเลาะกันตลอด เครียดมากครับ ปรึกษาใครไม่ได้ เครียดทีไรก็ไมเกรนมาตลอดแต่ก็ไม่ได้บอกแฟนกลัวทะเลาะกัน เพื่อนๆพี่ๆมีทางออกยังไงกันบ้างครับ
ถ้าแฟนห่วงเรามากเกินไปจนเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย ควรแก้ปัญหายังไงครับ ?