สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีเรื่องอยากปรึกษา เรามีความคิดอยากตายตลอด เป็นมาเกือบสิบปีแล้ว ทั้งๆที่ชีวิตเราก็โอเคทุกอย่าง เราเรียนจบม.ดัง มีแฟนคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย คุณพ่อคุณแม่ซัพพอร์ตทุกอย่าง ทั้งบ้านรถ ส่งเสียให้เรียนต่อป.โทต่างประเทศ แฟนก็ตามไปดูแลและซัพพอร์ตเราทุกเรื่อง ทั้งเรื่องเงิน เรื่องดูแลเอาใจใส่ เรากลับมาทำงานบ.ต่างชาติ ตำแหน่งดีเงินเดือนสูง คุณพ่อคุณแม่พาไปเที่ยวตปท.เกือบทุกเดือน รูปร่างหน้าตาถือว่าได้รับคัดเลือกในทุกกิจกรรม แต่เรามีความคิดอยากตายตลอด ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า เรามีเพื่อนเยอะค่ะ นัดเจอกันบ่อย เป็นคนเฮฮา ใครๆก็บอกว่าเราตลก แต่เราอยากตายมาก สิ่งเดียวที่ทำให้เรายังอยู่คือการคิดถึงหน้าคุณพ่อคุณแม่ที่จะต้องเสียใจถ้าเราตายไปค่ะ เราคิดว่าความคิดนี้มาจากตอนที่เราผิดหวังเรื่องความรักสมัยวัยรุ่นค่ะ เหมือนว่าเราผิดหวังสุดขีด จนเรามูฟออนกลับมามีความสุขแต่แล้วก็กลับมาเจอความทุกข์แบบนั้นอีก (เราไม่ได้รักหรืออาลัยอาวรณ์แฟนเก่าแม้สักนิดนะคะ)  เรารู้สึกว่าชีวิตมันเป็นเหมือนช่วงเวลาที่รอจะเจอความเจ็บปวดและความผิดหวัง และเราไม่อยากเผชิญหน้ากับมันค่ะ เราคิดว่าการตายไป เราไม่ต้องรับรู้ ไม่ต้องดีใจหรือเสียใจกับอะไรอีกแล้ว ความผิดหวังที่เรานับรวมก็มี แบบโดนปฏิเสธจากบริษัทที่อยากเข้า การไม่ประสบความสำเร็จในสิ่งที่คาดหวัง  การมีความกังวลถึงความเป็นอยู่ในอนาคตข้างหน้าค่ะ   เรายังทำทุกอย่างได้ปกติ ออกไปเที่ยว เฮฮา ทำกิจกรรมเข้าสังคม  ไม่รู้จริงๆว่าเป็นโรคซึมเศร้า หรือเป็นความคิดแบบอุดมการณ์การใช้ชีวิตแบบรอวันฆ่าตัวตายกันแน่  เราตั้งใจว่าถ้าคุณพ่อคุณแม่เราเสียเมื่อไหร่ เราก็พร้อมจะตายทันทีค่ะ