สวัสดีค่ะ นี้เปนกระทู้แรกผิดพลาดยังไงแนะนำด้วย
เรื่องเริ่มมาจากเรากับแฟนคบกันตั้งแต่สมัยเรียนค่ะตอนนั้นก็มีการไปบ้านแฟนบ้างทางนั้นก็น่ารักดีค่ะ ตอนรับค่อนข้างดีมีไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ้าง
เป็นอย่างนั้นอยู่ เกือบ 2 ปีจนเราเรียนจบแฟนก็ชวนให้ไปอยู่ที่บ้านด้วยกันพ่อเขาก็ได้ไปบอกพ่อเราค่ะว่าเนี้ยขอให้มาอยู่ที่บ้านจะช่วยดูแลให้พ่อเราก็โอเคค่ ะ(บ้านอยู๋คนละจังหวัดกันนะคะ ตอนเรียนเราเรียนจังหวัดที่แฟนอยู่ค่ะ) เหตุการมันเริ่มจากตรงนี้หลังจากที่เราย้ายมาบ้านเขาค่ะ
เราเริ่มรู้สึกอึดอัดใจมากในหลายๆเรื่อง เรารู้สึกเหมือนชีวิตเราโดนบงการ โดนควบคุมตลอดเวลาค่ะ จ-ศ เราไปทำงานไม่ค่อยมีปัญหาอะไรค่ะ เสาร์ อาทิตย์ เช้ามาเราตื่นสายค่ะ ตื่นมาเราก็จะกวาดถูบนชั้น 2 ของบ้านค่ะ รวมถึงห้องนอนและห้องอื่นๆบนชั้น 2 ตัวชั้น 1 ทางบ้านแฟนมีแม่บ้านทำความสะอาดค่ะ
คือเราไม่กินข้าวเช้าอยู่แล้วเราเลยอยู่ในห้องดูหนังทำอะไรกับแฟนจนเกือบเที่ยงแล้วจึงจะลาข้าวพระลงไปชั้น 1 และกินข้าวค่ะ พอกินข้าวเสร็จเราก็จะดูว่าเขาจะให้เราทำอะไรไหม ถ้าไม่มีเราจะขึ้นห้องค่ะ ส่วนตัวชอบอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวค่ะ เขาก็จะคอยบอกให้เราลงไปอยู่ชั้น 1 ว่าจะไปอยู่แต่ในห้องทำไมอุดอู้ คือลงไปชั้น 1 เราก็ไม่รู้จะเอาตัวเองไปอยู๋ตรงไหนค่ะ เขานอนดูหนังกันชวนเราไปดูด้วย เราก็ไปนั่งดูเขาก็มองแล้วบอกถ้านั่งท่านั้นกระดูกหลังจะคดจะเสียหาย เราเปลี่ยนท่านั่งเขาก็บอกจะนั่งทำไมนอนไปสิ คือว่าตรงที่นั่งดูหนังจะเป็นทางยาวค่ะ ถ้าเรานอนเท้าเราจะอยู่บนหัวยายเขาค่ะ ซึ่งเราไม่กล้า จะชวนแฟนไปข้างนอกเขาก็ว่าจะไปอะไรมากมายเปลืองเงินเปลืองทอง เวลาเรานั่งกินข้าว เขาจะชอบมายืนเฝ้าและชวนคุยค่ะ ถ้ามีเรื่องอะไรเขาจะพูดตอนเรากินข้าวค่ะ เช่น หางานใหม่หน่อยสิงานนี้มันไม่ดี ลดความอ้วนหน่อยสิดูสะพุงใหญ่มากเลย ถ้าเราชวนแฟนไปหาของกินนอกบ้านเขาก็จะบอกว่าอ้วน เป็นวัยรุ่นทำไมปล่อยตัวให้หุ่นเป็นแบบนี้ เราสั่งพัสดุมาเขาก็เปิดดูค่ะ เราอึดอัดมากรู้สึกเหมือนถูกจับตามองตลอดเวลาเราบ่นให้แฟนฟังเขาก็บอกว่าแล้วจะให้ทำยังไง ตอนนั้นเราก็ทะเลาะกันหนักค่ะ เรามีความคิดอยากเลิกในหัวเต็มไปหมดแต่ตอนนั้นเราไม่มีที่อยู่ เราเลยตัดสินใจซื้อคอนโดค่ะ พอเขารู้เขาก็บ่นแบบสิ้นเปลืองซื้อทำไมเป็นภาระ คอนโดเก่า เหมือนเอาเงินไปทิ้ง เราบอกเลิกแฟนช่วงนั้น แต่เขาง้อค่ะเขาบอกว่าเดียวที่บ้านเขาจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดทนหน่อยได้ไหม เราก็อดทนค่ะ เลยปล่อยห้องให้เพื่อนเช่าราคาไม่แพงค่ะ เราก็ทนอยู่แล้วมันมีจดหมายที่เราชำระหนี้คอนโดส่งมาบ้าน แม่แฟนเขาบอกเราว่าเขาเปิดผิด แต่เขาเปิดครบทุกซองและไล่เช็คการจ่ายชำระหนี้ของเราพร้อมกับแนะนำว่าให้เราเอาเงินไปโปะให้หมดไวๆสิ และได้ทำตารางการส่งชำระหนี้ให้ด้วยจาก 30 ปีเป็น 10 ปีเขาก็พยายามสอนเรา
คือจริงๆเราทราบค่ะว่าควรส่งยังไงควรโปะเท่าไหร่ แต่ที่เรายังไม่ทำเพราะเรามีอย่างอื่นที่อยากทำ เงินเดือนเราน้อยค่ะ เราพอใจที่จะเป็นหนี้ระยะยาวหน่อยแต่ระหว่างทางเรามีโอกาศได้ไปเที่ยว ไปใช้ชีวิตตามประสาวัยรุ่นบ้าง
สรุปแล้วเขาดีค่ะคอยเป็นห่วงเป็นใย แต่เรารู้สึกว่ามากไปค่ะมากไปค่อนข้างมาก เราควรทำยังไงดีคะ ถ้าบอกกับเขาตรงๆกลับเขาจะเสียใจแต่ถ้าจะให้ทนต่อไปคงไม่ไหวค่ะ หรือเราควรปรับมุมมองของเราเองคะ
ปัญหาในหัวคิดไม่ตก ช่วยด้วยค่ะ
เรื่องเริ่มมาจากเรากับแฟนคบกันตั้งแต่สมัยเรียนค่ะตอนนั้นก็มีการไปบ้านแฟนบ้างทางนั้นก็น่ารักดีค่ะ ตอนรับค่อนข้างดีมีไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ้าง
เป็นอย่างนั้นอยู่ เกือบ 2 ปีจนเราเรียนจบแฟนก็ชวนให้ไปอยู่ที่บ้านด้วยกันพ่อเขาก็ได้ไปบอกพ่อเราค่ะว่าเนี้ยขอให้มาอยู่ที่บ้านจะช่วยดูแลให้พ่อเราก็โอเคค่ ะ(บ้านอยู๋คนละจังหวัดกันนะคะ ตอนเรียนเราเรียนจังหวัดที่แฟนอยู่ค่ะ) เหตุการมันเริ่มจากตรงนี้หลังจากที่เราย้ายมาบ้านเขาค่ะ
เราเริ่มรู้สึกอึดอัดใจมากในหลายๆเรื่อง เรารู้สึกเหมือนชีวิตเราโดนบงการ โดนควบคุมตลอดเวลาค่ะ จ-ศ เราไปทำงานไม่ค่อยมีปัญหาอะไรค่ะ เสาร์ อาทิตย์ เช้ามาเราตื่นสายค่ะ ตื่นมาเราก็จะกวาดถูบนชั้น 2 ของบ้านค่ะ รวมถึงห้องนอนและห้องอื่นๆบนชั้น 2 ตัวชั้น 1 ทางบ้านแฟนมีแม่บ้านทำความสะอาดค่ะ
คือเราไม่กินข้าวเช้าอยู่แล้วเราเลยอยู่ในห้องดูหนังทำอะไรกับแฟนจนเกือบเที่ยงแล้วจึงจะลาข้าวพระลงไปชั้น 1 และกินข้าวค่ะ พอกินข้าวเสร็จเราก็จะดูว่าเขาจะให้เราทำอะไรไหม ถ้าไม่มีเราจะขึ้นห้องค่ะ ส่วนตัวชอบอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวค่ะ เขาก็จะคอยบอกให้เราลงไปอยู่ชั้น 1 ว่าจะไปอยู่แต่ในห้องทำไมอุดอู้ คือลงไปชั้น 1 เราก็ไม่รู้จะเอาตัวเองไปอยู๋ตรงไหนค่ะ เขานอนดูหนังกันชวนเราไปดูด้วย เราก็ไปนั่งดูเขาก็มองแล้วบอกถ้านั่งท่านั้นกระดูกหลังจะคดจะเสียหาย เราเปลี่ยนท่านั่งเขาก็บอกจะนั่งทำไมนอนไปสิ คือว่าตรงที่นั่งดูหนังจะเป็นทางยาวค่ะ ถ้าเรานอนเท้าเราจะอยู่บนหัวยายเขาค่ะ ซึ่งเราไม่กล้า จะชวนแฟนไปข้างนอกเขาก็ว่าจะไปอะไรมากมายเปลืองเงินเปลืองทอง เวลาเรานั่งกินข้าว เขาจะชอบมายืนเฝ้าและชวนคุยค่ะ ถ้ามีเรื่องอะไรเขาจะพูดตอนเรากินข้าวค่ะ เช่น หางานใหม่หน่อยสิงานนี้มันไม่ดี ลดความอ้วนหน่อยสิดูสะพุงใหญ่มากเลย ถ้าเราชวนแฟนไปหาของกินนอกบ้านเขาก็จะบอกว่าอ้วน เป็นวัยรุ่นทำไมปล่อยตัวให้หุ่นเป็นแบบนี้ เราสั่งพัสดุมาเขาก็เปิดดูค่ะ เราอึดอัดมากรู้สึกเหมือนถูกจับตามองตลอดเวลาเราบ่นให้แฟนฟังเขาก็บอกว่าแล้วจะให้ทำยังไง ตอนนั้นเราก็ทะเลาะกันหนักค่ะ เรามีความคิดอยากเลิกในหัวเต็มไปหมดแต่ตอนนั้นเราไม่มีที่อยู่ เราเลยตัดสินใจซื้อคอนโดค่ะ พอเขารู้เขาก็บ่นแบบสิ้นเปลืองซื้อทำไมเป็นภาระ คอนโดเก่า เหมือนเอาเงินไปทิ้ง เราบอกเลิกแฟนช่วงนั้น แต่เขาง้อค่ะเขาบอกว่าเดียวที่บ้านเขาจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดทนหน่อยได้ไหม เราก็อดทนค่ะ เลยปล่อยห้องให้เพื่อนเช่าราคาไม่แพงค่ะ เราก็ทนอยู่แล้วมันมีจดหมายที่เราชำระหนี้คอนโดส่งมาบ้าน แม่แฟนเขาบอกเราว่าเขาเปิดผิด แต่เขาเปิดครบทุกซองและไล่เช็คการจ่ายชำระหนี้ของเราพร้อมกับแนะนำว่าให้เราเอาเงินไปโปะให้หมดไวๆสิ และได้ทำตารางการส่งชำระหนี้ให้ด้วยจาก 30 ปีเป็น 10 ปีเขาก็พยายามสอนเรา
คือจริงๆเราทราบค่ะว่าควรส่งยังไงควรโปะเท่าไหร่ แต่ที่เรายังไม่ทำเพราะเรามีอย่างอื่นที่อยากทำ เงินเดือนเราน้อยค่ะ เราพอใจที่จะเป็นหนี้ระยะยาวหน่อยแต่ระหว่างทางเรามีโอกาศได้ไปเที่ยว ไปใช้ชีวิตตามประสาวัยรุ่นบ้าง
สรุปแล้วเขาดีค่ะคอยเป็นห่วงเป็นใย แต่เรารู้สึกว่ามากไปค่ะมากไปค่อนข้างมาก เราควรทำยังไงดีคะ ถ้าบอกกับเขาตรงๆกลับเขาจะเสียใจแต่ถ้าจะให้ทนต่อไปคงไม่ไหวค่ะ หรือเราควรปรับมุมมองของเราเองคะ