นึกย้อนกลับไปสมัยเรียน ม.6 เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนในชั้นเรียน ถามว่าสนิทไหมก็ประมาณนึง บางวันกินข้าวกลางวันด้วยกัน ขากลับบ้านบางวันก็เดินกลับด้วยกัน บางวันก็นั่งรถประจำทางกลับพร้อมกันเพราะทางเดียวกัน แต่เขามักจะมาคุยมาอะไรกับผมซะเป็นส่วนใหญ่ ผมก็คุยไปได้กับทุกคน แต่เพื่อนในห้องจะรู้กันว่าผมกับเพื่อนคนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยสุด

เรื่องการเรียนของผมก็ค่อนข้างดีแต่เพื่อนคนนี้จะขยันมากกว่ารับผิดชอบดีกว่า จนมาวันนึงตอนเย็นเดินกลับบ้านพร้อมกัน ผมก็ได้ถามคะเเนนสอบวิชาเลขกับเขาว่าได้เท่าไหร่ผมบอกผมได้14/20 เขาบอกเขาได้12/20 ผมก็อึ้งไปเพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะโกหก (ผมรู้คะเเนนอยู่ก่อนแล้วว่าเพื่อนได้17/20เพราะแอบเปิดดูคะเเนนกับเพื่อนหลายๆคนตอนอาจารย์ออกไปนอกห้อง แล้วเลขที่ของผมกับเพื่อนคนนี้อยู่ห่างกันแค่2ลำดับ)
ที่ผมถามเพื่อนก็เพราะว่าอยากดีใจกับเพื่อนเพราะผมขอแค่ผ่านผมก็ดีใจแล้ว ก็เลยคิดว่าทำไมเขาถึงโกหกเราไม่จริงใจกับเราเลย จากนั้นหลังๆผมก็ทำตัวห่างๆไปไม่ค่อยอยากจะไปไหนมาไหนกับเขาแล้วสุดท้ายก็ค่อยๆเลิกคบไป เพื่อนก็อาจจะงงๆอยู่ว่าผมเป็นอะไรประมาณนั้น

ผมก็มาคิดย้อนหลังเมื่อผ่านไปหลายปีว่าเราทำผิดหรือเปล่า หรือเพื่อนคนนี้อาจจะไม่อยากให้เรารู้สึกไม่ดีที่ได้คะแนนน้อยกว่าเขาเลยโกหกเราหรือเปล่า แต่ถึงอย่างไรผมก็ชอบคนที่ไม่โกหกมากกว่าแม้ในเรื่องเล็กน้อยก็ตามอยู่ดี
เพื่อนๆมีความเห็นอย่างไรกันบ้างครับ..