นี่เป็นกระทู้แรกของผมถ้าพิมพ์ผิดต้องขออภัยด้วยนะครับ

ผมมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นทั้งเพื่อนทั้งญาติพวกเราสองคนสนิทกันมากๆสามรถคุยกันแทบทุกเรื่องด่ากันเป็นเรื่องปกติพอผมขื้นม.3ก็กลายเป็นคนโลกส่วนตัวแล้วก็ขี้เกรงใจไม่กล้าพูดหยาบกับคนอื่นรวมถึงเขาด้วยไม่รู้ช่วงนั้นเป็นอะไรบวกกับช่วงนั้นโควิดด้วยเลยอยู่แต่ในบ้านแทบจะไม่ได้เจอหรือคุยกันเลยอาจจะเจอนานๆทีเจอกันแล้วผมพูดดีกับเขาไม่กล้าพูดหยาบกลัวเขาเสียความรู้สึก แล้วเขาก็พูดดีกลับนะไม่พูดหยาบเลย 

พอร.ร.เปิดคือผมกับเขาเรียนที่เดียวกันนะเวลาพวกเราเจอกันก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลยแทบจะกลายเป็นใบ้ทั่งคู่คุยก็คุยแต่เรื่องเดิมๆน่าเบื่ออยากพูดหยาบกับเขาก็ไม่ได้เกรงใจเขาแล้วเขาก็เกรงใจผมด้วยนะเลยทำให้คุยกันแล้วไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อนเลยเลี่ยงที่จะคุยดีกว่าคุยเรื่องเดิมๆกลัวเขาจะเบื่อเรา 

พอเริ่มนานผมก็อยากคุยเขาเหมือนเดิมเพราะนอกจากพวกเรายังเป็นญาติกับเรียนที่เดียวกันแล้วบ้านยังใกล้กันมากๆด้วยเลยอยากสนิทกับเขาเหมือนเมื่อแต่ก่อนผมเลยเริ่มปรับตัวชวนเขาคุยตอนเจอกันแต่ก็คุยได้ไม่นานเพราะไม่รู้อะไรดีคุยไปคุยมาก็กลับมาคุยเรื่องเดิมถึงจะยังพูดหยาบไม่ได้แต่ก็ดีกว่าแต่ก่อน

แต่ก็ยังไม่ดีพอผมอยากให้สามารถพูดคุยแบบหยาบเหมือนเมื่อก่อนผมรู้แหละต้นเหตุมาจากผมแต่ผมไม่รู้จะแก้ยังไงดีนี่จะขึ้นม.5แล้วยังหาวิธีแก้ไม่ได้เลย🥲ใครมีคำแนะนำดีๆช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับ😭