เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนที่ทำงาน ชอบบุลลี่ และกั่นแกล้ง โดยที่เราไม่เคยไปทำอะไรให้เขาเลย ตลอดเวลาที่อยู่แผนกนี้มา ตอนย้ายเข้ามาแผนกนี้ครั้งแรก พวกเขาก็มีท่าทีไม่ชอบขี้หน้าเรา เขาอยู่มาก่อน และเรามาทีหลัง แต่ตำแหน่งสูงกว่าเขา ตอนมาแรกๆเขาก็พูดจาไม่ดีใส่เรา ปะทะกันหลายครั้ง เพราะเราเองก็ยอมเขามาหลายครั้งแล้วเวลาที่เราทำงานผิดพลาดนิดเดียว เรื่องจะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตมาก แต่พอตัวเขาเองทำงานผิดพลาดกลับไม่พูดอะไรเลย ทั้งที่เราก็อายุมากกว่าและตำแหน่งสูงกว่า แต่เราก็ให้เกียรติเขาในฐานะที่อยู่มาก่อน..เราพยายามปรับเข้าหาเขาหลายรอบมากทำดีด้วย ต่างๆนาๆ บางทีเขาเดือดร้อนก็มายืมเงินเราบ่อยๆด้วยซ้ำ เราก็ให้ยืมซัพพอร์ตเขา แต่พอมีคนมายุแยงเขาก็เกรียดเราอีก..
จนมาถึงจุดที่เรา ต้องมานั่งพิจารณาตนเองว่า เราไปทำอะไรให้เขาเกรียดเรา ความดีที่ทำให้เขาไม่ได้ผล สุดท้ายเราก็ได้คำตอบว่า "คนที่มันไม่ชอบเรา ต่อให้ทำดีด้วยแต่ไหน มันก็ไม่ชอบเราอยู่ดี" อย่าเสียเวลาไปพิสูตรตัวเองกับใคร เสียเวลาปล่าว สุดท้ายต้องเลิก พอ จบ ต้องการปะทะก็ปะทะ ในเมื่ออยู่กันดีๆไม่ได้ ในเมื่อไม่ชอบขี้หน้าเราก็ปล่อยไปตามธรรมชาติเลย คือ ร้ายมาก็ร้ายกลับไป เพราะถือว่าให้อภัยหลายครั้งแล้ว
ทุกครั้งที่ขิงกันเขาจะเริ่มก่อนเสมอ..ขัดเราต่อหน้าคนอื่น ขัดแบบ ทำให้เราดูโง่กว่าเขา ทำให้เราดูแย่กว่าเขา พาล แบบไม่มีเหตุผล ใช้คำพูดไม่ดีกับเรา เช่น บอกแล้วไม่จำ
แม้แต่หัวหน้างาน เขาก็ขัด ไม่นอบน้อม หัวหน้างานจะเอาเขาลงหลายครั้ง แต่เราก็ช่วยพูดให้ โดยที่เขาไม่รู้ ให้เหตุผลกับหัวหน้าว่าอย่างน้อยเขาก็เก่งงาน มีประโยชน์มาก ให้มองในแง่ดีของเขา
แต่เราก็ยังไม่วายเจอกับเหตุการที่ว่า ถูกบุลลี่ เช่น ชวนกันไปกินข้าวทั้งห้องไปกันหมด แต่ไม่ชวนเรา จะมี1 คนที่มีอิฐิพลกับเพื่อนมาก คือประมาณว่า ถ้าคนนี้ไม่โอเคกับใครคยอื่ยก็ไม่โอเคด้วยประมาณนั้น เวลา มีกิจกรรม นัดกันใส่เสื้อเหมือนกันหมด แต่ไม่บอกเรา เวลาจะสั่งน้ำหรือกาแฟมากิน ก็ถามทุกคนหมด ยกเว้นถามเรา เขาพยายามทำให้เรารู้สึกแย่ และ ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ต้อนรับเรา บูลี่ต่างๆนาๆ นินทาลับหลัง พูดจาเสียดสีตลอด
ทั้งที่เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้เขา ที่ผ่านมาก็คอยช่วยเหลือด้วยซ้ำ พอบุลลี่เราเสร็จ ไม่มีเงิน ก็มายืมเงินเราต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนไม่เคยทำผิดต่อเราเลย ..
แต่ภาพในหัวเรา คือวันนั้นคุณพากันบุลลี่เรา ทั้งที่เราก็ช่วยมาหลายครั้งไม่เคยทวงบุญคุณหรือล้ำเลิกบุญคุณเลย ทำกับเราแบบนี้ เราก็แค้นนะ เราไม่ใช่แม่พระที่จะไม่แค้น
คำถามคือคนพวกนี้ต้องการอะไรจากเรา..เราจะจัดการกับเรื่องนี้ คนเหล่านี้ยังไงดีคะ..เพราะทำงานร่วมกันต้องเจอกันทุกวัน
เพื่อนที่ชอบบูลลี่ และแกล้งเรา ควรจัดการอย่างไรดีคะ?
จนมาถึงจุดที่เรา ต้องมานั่งพิจารณาตนเองว่า เราไปทำอะไรให้เขาเกรียดเรา ความดีที่ทำให้เขาไม่ได้ผล สุดท้ายเราก็ได้คำตอบว่า "คนที่มันไม่ชอบเรา ต่อให้ทำดีด้วยแต่ไหน มันก็ไม่ชอบเราอยู่ดี" อย่าเสียเวลาไปพิสูตรตัวเองกับใคร เสียเวลาปล่าว สุดท้ายต้องเลิก พอ จบ ต้องการปะทะก็ปะทะ ในเมื่ออยู่กันดีๆไม่ได้ ในเมื่อไม่ชอบขี้หน้าเราก็ปล่อยไปตามธรรมชาติเลย คือ ร้ายมาก็ร้ายกลับไป เพราะถือว่าให้อภัยหลายครั้งแล้ว
ทุกครั้งที่ขิงกันเขาจะเริ่มก่อนเสมอ..ขัดเราต่อหน้าคนอื่น ขัดแบบ ทำให้เราดูโง่กว่าเขา ทำให้เราดูแย่กว่าเขา พาล แบบไม่มีเหตุผล ใช้คำพูดไม่ดีกับเรา เช่น บอกแล้วไม่จำ
แม้แต่หัวหน้างาน เขาก็ขัด ไม่นอบน้อม หัวหน้างานจะเอาเขาลงหลายครั้ง แต่เราก็ช่วยพูดให้ โดยที่เขาไม่รู้ ให้เหตุผลกับหัวหน้าว่าอย่างน้อยเขาก็เก่งงาน มีประโยชน์มาก ให้มองในแง่ดีของเขา
แต่เราก็ยังไม่วายเจอกับเหตุการที่ว่า ถูกบุลลี่ เช่น ชวนกันไปกินข้าวทั้งห้องไปกันหมด แต่ไม่ชวนเรา จะมี1 คนที่มีอิฐิพลกับเพื่อนมาก คือประมาณว่า ถ้าคนนี้ไม่โอเคกับใครคยอื่ยก็ไม่โอเคด้วยประมาณนั้น เวลา มีกิจกรรม นัดกันใส่เสื้อเหมือนกันหมด แต่ไม่บอกเรา เวลาจะสั่งน้ำหรือกาแฟมากิน ก็ถามทุกคนหมด ยกเว้นถามเรา เขาพยายามทำให้เรารู้สึกแย่ และ ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ต้อนรับเรา บูลี่ต่างๆนาๆ นินทาลับหลัง พูดจาเสียดสีตลอด
ทั้งที่เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้เขา ที่ผ่านมาก็คอยช่วยเหลือด้วยซ้ำ พอบุลลี่เราเสร็จ ไม่มีเงิน ก็มายืมเงินเราต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนไม่เคยทำผิดต่อเราเลย ..
แต่ภาพในหัวเรา คือวันนั้นคุณพากันบุลลี่เรา ทั้งที่เราก็ช่วยมาหลายครั้งไม่เคยทวงบุญคุณหรือล้ำเลิกบุญคุณเลย ทำกับเราแบบนี้ เราก็แค้นนะ เราไม่ใช่แม่พระที่จะไม่แค้น
คำถามคือคนพวกนี้ต้องการอะไรจากเรา..เราจะจัดการกับเรื่องนี้ คนเหล่านี้ยังไงดีคะ..เพราะทำงานร่วมกันต้องเจอกันทุกวัน