เมื่อต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมาเพื่อนบ้านซึ่งสนิทสนมกันดีรู้จักมา 10 กว่าปีลูกชายของผมสนิทคุ้นเคยกับแกมากช่วงเช้าวันเกิดเหตุแกมาตะโกนหลังบ้านบอกว่าขอยืมกาวร้อนหน่อยพอดีกรงนกมันหล่น ซื้อแล้วยังถ้าซื้อแล้วก็ขอยืมหน่อยผมก็เลยหยิบให้ไปโดยที่ตอนที่หยิบให้ เอื้อมมือส่งไปให้เขาโดยที่เค้าไม่ได้เข้ามาในบ้านตอนเกิดเหตุเพื่อนบ้านก็เอากาวร้อนเมื่อคืนตอนช่วงประมาณบ่ายสองบ้านผมเป็นธุรกิจส่วนตัวเล็กๆช่วงประมาณบ่ายสองนั้นมีลูกค้าเข้ามาติดต่อผมเลยออกไปอยู่ด้านหน้าบ้านลูกค้ามากันสองคนหนึ่งคนในนั้นมองเห็นว่าแกได้เข้ามาหยิบของตรงชั้นวางของข้างตู้เย็นซึ่งทางหลังบ้านปกติไม่เคยมีใครเข้ามาติดต่ออะไรเลย     ลักษณะของที่เกิดเหตุก็คือมีประตูหลังบ้านอยู่ใกล้กันกับตู้เย็นถัดจากตู้เย็นเป็นชั้นวางของ ซึ่งของที่แกเอาเมื่อคืนแกต้องเปิดตู้เย็นและวางเอาไว้ซึ่งผิดปกติมากปกติแกจะมายืมของแกก็จะเรียกก่อนเสมอไม่เคยเข้ามาเลย แต่คราวนี้มาเปิดตู้เย็นเข้ามาในบ้านแล้วก็เอาของมาวางไว้แล้ววันนั้นช่วงเช้าผมถอดสร้อยทองน้ำหนัก 5 บาทวางไว้ตรงชั้นวางใกล้กับตู้เย็น โดยผมวางสร้อยไว้บนห้าสีดำเค้าคนร้ายหยิบไปทั้งผ้าสีดำโดยไม่ได้จับสร้อยคอเลยทำให้พยานไม่เห็นว่ามีทองอยู่บนผ้านั้นทีนี้. มุมมองของแต่ละคนนั้นพิเศษหน่อยนึงคือคนร้ายอยู่ในมุมที่มองพยานไม่เห็นแต่มองเห็น ผมที่ทำงานอยู่ด้านหน้าได้แต่ลักษณะสำคัญคือถ้าแกเข้ามาแค่เปิดตู้เย็นแล้ววางของไว้และกลับไปโดยที่ไม่ได้เข้ามาในบ้านนั้นจะไม่มีคนเห็นซึ่งมันเห็นไม่ได้พยานจะไม่สามารถมองเห็นแกตอนที่เอื้อมมือเข้ามาหยิบได้แกปฏิเสธว่าไม่ได้เข้ามา ซึ่งในสำนวนคำให้การผมแจ้งเพราะแกในข้อหาลักทรัพย์ในเคหะสถานและเข้ามาตามช่องทางที่ไม่ได้มีเจตจำนงค์ให้คนเข้าแต่เกย์คนร้ายปฏิเสธว่าไม่ได้เข้ามาซึ่งเอาจริงๆแล้วผมไม่ได้แจ้งความบุกรุกแต่ปัญหาคือพยานไม่ได้มองเห็นสร้อยทองที่วางอยู่บนผ้านั้นพยานเห็นแค่ว่ามีสีเหลืองเหลืองเค้าไม่ได้หยิบของด้านในแต่เค้าเอาผ้าผืนนั้นไปแบบนี้ขึ้นศาลไปแล้วจะมีโอกาสชนะไหมครับคือผมต้องเสียเงินจ้างทนายประมาณ 30,000 บาท. ไม่รู้ว่าจะไปต่อดีมั๊ย.    ไม่มีกล้องด้วย.    ผมออกมาบริการลูกค้าไม้กิน5นาที    โอกาศที่จะเป็นคนอื่นนั้นคือ3นาที ซื่องย้อนกลับไป4ปี.   ไม่เคยมีใครมาตืดต่ออะไรทางหลังบ้าน.   มีบ้านทั้งหมด4หลัง 2หลัง นั้นตอนผมให้บริการลูกค้าอยู่ ผมเห็นพวกเค้าครบหมด.    และทุกคนสรุปได้เลยว่าถ้าจะมีใครสักคนที่กล้าเข้าหลังบ้านผมคือแกแค่คนเดียว.   มีหลักฐานการมาของลูกค้า ยืนยันเวลาที่ใช้ขณะอยู่ในร้าน  พยานชี้ตัวแกถูกต้อง.    เพียงแต่สร้อยคอนั้น เห็นไม่ถนัท แค่สี้หลืองๆ.    พยานก็ให้การไปตามตรง   และผ้าสีดำนั้น พยานได้พูดว่าอะไรบางอย่าง ตอนที่เค้าขยุ่มไป มองไม่ออกว่าคืออะไร ก็ให้การไปตามตรง.     เหตุเกิดในครัวหลังบ้าน. พยานคิดว่าเป็นคนในบ้านเลยไม่ได้บอก.     หลังทองหายผมก็ทำใจแล้วถึงแม้จะมั่นใจแค่ไหนว่าแกเอาไปแกเป็นคนเดียวที่อยู่ไกล้ทองที่สุดแค่1เมตร ตอนเปิดตู้เย็นจะเห็นได้ชัด.    และถ้าแกไม่เข้ามาพยานก็จะมองไม่เห็น.        ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ดีครับ.     ตร.บอกว่าไม่เห็นทอง โอกาศที่ศาลจะติดสินยกฟ้องสูง