เนื่องจากว่าที่บ้านทำเกี่ยวกับรับเหมาก่อสร้าง พอจบมาก็มาช่วยพ่อทำเกี่ยวกับเอกสารใดๆทั้งหมด และงานบัญชี ง่ายๆคือทำทุกอย่าง สั่งของ ไปซื้อของ คุยงาน ติดต่อนู่นนี่นั่นจิปาถะ  เวลาเราลงสตรอรี่ในไอจี เราก็ไม่เคยลงเกี่ยวกับการทำงาน ลงเวลาแวะซื้อน้ำที่คาเฟ่ ถ่ายรูปกรุบๆแล้วทำงานต่อ ลงทุกอย่างที่ไม่เกี่ยวกับงาน เเต่เวลาดูสตรอรี่เพื่อนๆ ลงเกี่ยวกับงานบ่นนู่นบ่นนี่เราก็ไปให้กำลังใจ ส่งสติ๊กเกอร์ไปที แต่เพื่อนก็มักจะตอบมาว่า "ทำงานกับที่บ้านดีละไม่ต้องปวดหัวกับเจ้านาย" "ดีแล้วมีกิจการของตัวเอง" "ทำงานอยู่บ้านจะตื่นกี่โมงก็ได้ ทำไม่ทำก็ได้" ซึ่งคำพูดเหล่านี้ทำให้เราคิดว่า เหยยยยยย ถึงจะมีกิจการแต่มันคือของพ่อและฉันก็เหมือนลูกจ้างคนนึง ที่ต้องตื่นมาตั้งแต่ 6-7 โมงเช้า เหมือนกัน ต้องตื่นมาดูแลน้องคนเล็ก 6 ขวบ หาข้าวให้กิน ไปส่งโรงเรียน กลับมาทำงานเหมือนกัน และฉันก็ใช่ว่าจะไม่ประสาท- เจ้านายที่คือพ่อก็ด่าฉันเหมือนกันเวลาทำงานผิด ฉันก็มีโดนลูกค้าด่ามาเหมือนกัน เคยถึงขั้นร้องไห้ แต่ต้องฮี๊บไว้ ถึงบ้านร้องไห้ต่อ ฉันก็มีฟีลนั้นเหมือนกัน แต่เเค่ไม่ได้นั่งบอกใครทุกเรื่อง  ทุกคนมีวันหยุด แต่ฉันไม่มีทำงานทุกวัน ขนาดได้มีเวลาไปเที่ยว โทรศัพท์ก็เข้าทั้งวันเรื่องงาน กลับอิจฉาเพื่อนๆด้วยซ้ำที่ได้มีประสบการณ์ทำงานใหม่ๆ ได้ออกไปทำงานในที่ที่อยากไป มีเงินเดือน 20,000 30,000 +++ แต่ฉันได้เงินเดือนแค่พอกิน พอเก็บนิดหน่อย ซึ่งบางทีการที่มีคนพูดแบบนี้บ่อยๆ คือมันก็ไม่ได้สบายอย่างที่คิด พ่อทำงานเป็นเจ้าของก็ยังต้องทำงานเองทุกวัน ไม่มีใครอยู่เฉยๆแล้วมีตังใช้รึป่าว เหนื่อยเหมือนกันแต่คนละแบบ เราไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยว่าเพื่อนคิดไม่ดีหรอก แต่อยากให้เข้าใจว่าฉันไม่ได้สบาย ฉันก็ทำงาน เเละเหนื่อย 💖🫶🫶 สู้ๆค่ะตัวฉัน และเพื่อนๆที่รัก