เรื่องมีอยู่ว่าเราทำงานประจำที่นึง แล้วเจ้านายชอบพูดว่าที่เขาประสบสำเร็จทุกวันนี้ เพราะเขาเริ่มทำงานตั้งแต่เด็ก เริ่มขายของมาตั้งแต่เรียน ตอนแรกเราคิดว่าเขาน่าจะภูมิใจที่เขาประสบความสำเร็จ แต่พอเขาพูดทุกวันๆ ย้ำๆ เราว่าเริ่มไม่ใช่ล่ะ เขาพูดเหมือนพูดใส่พนักงาน ประมาณว่าทำไมพวกเธอไม่เริ่มทำงานตั้งแต่เด็กๆล่ะ ที่พวกเธอ เป็นได้แค่พนักงานก็เพราะว่าไม่ยอมทำงานตั้งแต่เด็ก ขี้เกียจอะไรประมาณ

คือเจอคำพูดแบบนี้บ่อยจนเก็บมาคิดว่า ถ้าฉันมีพ่อแม่ที่ ลงทุนให้ ทำอะไรตั้งแต่เด็กได้มันก็ดีน่ะสิ แต่ก็เพราะว่า ต้นทุนของแต่ละคนมันไม่เท่ากัน เขามีพ่อแม่ที่ support ตั้งแต่เด็ก แต่พนักงาน เขาก็ไม่ได้มีคน support เหมือนเขา คือความพยายามของคนเรามันไม่เท่ากันจริงๆ ใช่อยู่ที่เขาประสบความสำเร็จเพราะว่าเขาเริ่มทำงานตั้งแต่เด็ก แต่ที่เขาเริ่มทำได้ก็เพราะว่ามีพ่อแม่ลงทุนให้ สร้างร้านให้ แล้วถามว่า ถ้าพนักงาน มีแบบเขา ทำไมเขาจะไม่ทำ คือเขาชอบเอาชีวิตของตัวเองมาเปรียบเทียบกับชีวิตพนักงานทั้งที่ตัวเองเป็นเจ้าของร้าน แค่คำว่าต้นทุนของเรามันก็ไม่เท่ากันแล้วไหม

แล้วอีกอย่างเขาจะชอบเปรียบเทียบเรื่องการใช้โทรศัพท์ คือเราใช้ Android แต่เจ้านายเขาใช้ iphone แล้วเขาก็พูดทุกวันว่าเขาน่ะใช้ Android ไม่เป็น เขาไม่อยากใช้มันใช้ไม่ดีนั่นโน่นนี่มันไม่ดีเหมือน iPhone เลย คือเราเป็นพนักงานเงินเดือน จำเป็นต้องใช้ iPhone ตามเจ้านายหรอ

คำพูดเขาเหมือนจะพูดดีแต่ว่ามันก็ ไม่พ้นการเปรียบเทียบ การใช้ชีวิตนั่นนู่นนี่อยู่ดี คือเราไม่รู้ว่า ที่เจ้านายพูดนี้เขาต้องการจะสื่ออะไร จะสอนอะไรกับพนักงานหรอคะ ใครรู้ช่วยบอกที