สามีฝรั่งของเราเคยบอกพวกชาติตะวันตกจะเปรียบคนอ้วนมากเหมือนปลาวาฬค่ะ  ต่างกับสังคมไทยที่จะเปรียบเป็นหมูตอนหรือช้างน้ำ  

หนังเรื่องนี้คงเล่นนัยยะกับคำนี้  และเชื่อมโยงถึงเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับปลาวาฬที่พระเอกชอบ (จำไม่ได้ว่าเป็นบทกวีหรือเรื่องสั้นค่ะ)  แต่แบรนดอน เฟรเซอร์แสดงดีมาก  และเป็นส่วนดีที่สุดของหนังเลยค่ะ  ความน่าสงสาร  และความเป็นนักสู้ของพระเอก  อาจทำให้หลายคนน้ำตาตก  แต่จริง ๆ เราว่าน่าจะขยี้ปมตรงนี้ได้มากกว่านี้นะคะ  โดยเฉพาะคู่รักคนใหม่ของพระเอก  คือเรายังไม่กระจ่างเลยถึงบทสรุปของเขาอ่ะ  

โดยส่วนตัว  เราชอบตรงพาร์ทครอบครัวที่ซับซ้อนของพระเอกมากกว่าเรื่องศาสนาที่แฝงเข้ามาค่ะ  แต่แฟนฝรั่งบอกว่าเมืองที่พระเอกอยู่ค่อนข้างอนุรักษ์นิยมหรือหัวโบราณค่ะ  เลยอาจจะมีพวกมิชชั่นนารีมาล้างสมองอยู่มาก  

แต่ถึงอย่างไรก็เป็นหนังรางวัลอีกเรื่องหนึ่งที่ดูไม่ยากค่ะ  ความซับซ้อนของตัวละครทุกตัวก็เป็นสิ่งที่น่าค้นหา  และถ้าเราลองมองออกมาจากความคิดของพวกเขา  โดยไม่ตัดสิน  บางทีเราอาจจะเข้าใจมนุษย์คนอื่นได้มากขึ้นนะคะ  

สำหรับเรื่องนี้เต็งหามรางวัลดารานำชายแน่นอนค่ะ  
แสดงดีมาก  แววตา  น้ำเสียง  ท่าทาง  ทรงพลังเหลือเกิน  จนลืมภาพพระเอกทาร์ซานไปเลยค่ะ