ผมเห็นกระทู้นึงที่เกี่ยวกับเด็กออทิสติกและวิจารณ์ไปในทางลบ ผมเลยอยากจะขอมาเล่าประสบการณ์โดยตรงในฐานะที่มีน้องสาวเป็นเด็กออทิสติกนะครับ
  ขอเล่าประวัติโดยย่อก่อน ตอนเด็กน้องสาวผมมีพัฒนาการช้ามาก พ่อแม่ก็คิดว่าเป็นเด็กปกติทั่วๆไปตามอายุ พอน้องสาวผมอายุ5-6ขวบ ครูบอกให้พาน้องไปตรวจ เพราะน้องไม่ตอบสนองการเรียนการสอน การเข้ากลุ่มกับเพื่อนหรือครูคนอื่นๆเลย (ปัจจุบันผมอายุ21น้องอายุ16นะครับ) จากการรักษา น้องสามารถเข้าสังคมได้บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ว่า100% เลิกพูดตามคนอื่น แต่บางอย่างก็ยังไม่หาย เช่น การคุมอารมณ์ พัฒนาการเรื่องเรียนยังช้า ย้ำคิดย้ำทำ ไม่ค่อยสบตา
  
  เริ่มเล่าความฮา ตอนผมเล่นเกมน้องจะชอบมานั่งดู แต่ไม่ได้นั่งดูเฉยๆนี่สิครับ น้องพากย์เกมยิงปืนเป็นเกมมวยเลย แล้วมันทำให้ผมคึกสิครับกะจะอวดความเก่ง จังหวะนี่พี่จะทำยังไง เอาๆๆ น็อคเอ้าท์ไปแล้วนะคะจังหวะนี้จังหวะนี้ (ผมน็อคนะไม่ใช่ศัตรูน็อค555)
  
เรื่องต่อมา ชอบใส่รองเท้าผิดข้าง ผมไม่รู้ว่าน้องตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เพราะน้องเอ๋อมากครับ บางครั้งก็ใส่ผิดด้านเกือบทั้งชุด พร้อมทำหน้าเอ๋อๆ บางคนอาจคิดว่าบ้า แกล้งโง่ แต่ผมขำท้องแข็งเลย
  
เรียนที่ไหนก็เรียนได้ น้องจะเอาหนังสือศัพท์ภาษามาอาจก่อนจะกินข้าว เข้าห้องน้ำ ก่อนออกจากบ้าน ก่อนเข้าบ้าน ตอนนอนยังละเมออ่านอะครับ เหมือนเป็นตารางชีวิตเลยล่ะ

หิวเมื่อไหร่ก็แวะมาเซเว่นกระเป่าน้อง กระเป๋าน้องมีขนมเยอะมากครับ ไม่รู้ว่าจะเอาไปจำศีลฤดูหนาวหรือไง พูดง่ายๆคือ หนังสือเรียน20% 80%คือของกินครับ

หาสาวให้พี่ ตอนผมมีคนที่แอบชอบ ผมถามน้องว่าข้อความนี้ดีไหม น้องไม่ตอบครับ แต่แย่งกระดาษที่ผมเขียนวิ่งไปอ่านให้คนที่ผมชอบฟัง เขาดูเขินๆนะ น้องจะแซวผมตลอด และในที่สุดผมก็ยังเป็นได้แค่คนคุย เศร้า

ชมพี่ตลอด ตอนผมอกหักน้องจะพูดว่า พี่หนูหล่อที่สุดแล้ว เห็นไหมไม่มีคนกล้าจีบเลย คำปลอบหรือนี้

อวดความเก่งของพี่คนนี้ เวลามีคนถาม(เจ้านาย)ว่าพี่เขาเก่งอะไรอยู่บ้านทำอะไร (สิ่งที่เขาถามน่าจะเป็นความสามารถเรื่องงานนะ แต่น้องผมนี้เหมือนไม่เข้าใจคำถามจริงๆ) พี่หนูมีความสามารถกินของแพงไม่กินของถูก ชอบใช้เงินซื้อโมเดลโลโก้(ก็คนมันรัก) สอนการบ้านหนูผิดเกือบทุกข้อ (ขอโทษครับคุณน้อง)

เดินชนทุกอย่างที่ขวางหน้า เดินชนโต๊ะแล้วบ่นว่ามาอยู่ทำไมตรงนี้ (โต๊ะมันอยู่เฉยๆของมัน)

อารมณ์เสีย=บ้านสะอาด เวลาน้องอารมณ์ไม่ดีน้องจะไปซักผ้า ถูบ้าน ขัดห้องน้ำ ขัดรองเท้า แม้กระทั่งตอนผมใส่รองเท้ายังปล้นขอรองเท้าผมไปขัด

เป็นพลังบวกให้ผม ตอนผมเล่นบอลแล้วล้มแขนหัก น้องบอกให้หายไว้ๆ ปลอบใจผมที่แพ้ ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวพี่ก็แพ้อีก(หมดความหวังนั่งน้ำตาริน ข้าวปลาไม่กิน) พร้อมกับนวดคอให้(นวดยังไงเหมือนจะหักกระดูกพี่)

สุดท้ายผมอยากจะบอกว่า เด็กออทิสติกก็มีทั้งดีและไม่ดีเหมือนคนปกติทั่วไป เราชอบได้ เกลียดได้ แต่ไม่ควรไปวิจารณ์เขาเสียๆหายๆนะครับ (ผมไม่รู้ว่าทุกคนจะฮาเหมือนผมไหม แต่ที่แน่ๆผมดีใจที่มีน้องสาวคนนี้ครับ ขอบคุณที่อ่าน) ถ้าน้องผมมาอ่านก็ขอให้รู้ว่า ซูชิในตู้เย็นกินหมดแล้วนะ เดี๋ยวซื้อให้ใหม่55555