ว่าด้วยฉันทะและตัณหาเป็นต้น
(อ้างอิงธรรมสากัจฉากับเพื่อนสหธรรมิกท่านหนึ่ง เมื่อ วันเสาร์ที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖)
๑.    ธรรมฉันทะ - กามฉันทะ/ธรรมกาโม/ธรรมระติ; กามตัณหา; ความอยากที่จะละความอยาก (พระอานนท์พุทธอุปัฏฐาก).
๒.   วิภัชชวาที: ละกิเลส; สั่งสมกองบุญ.
๓.   อะจีรัง: เจริญขึ้น หรือ เจริญลง; โกศล: อปายะโกศล, อายะโกศล และ อุปายะโกศล.
๔.   ขะยะ,วะยะ: ตัณหักขยะ, อาสวักขยะญาณ, วะยะ ธัมมา สังขารา, ตัณหายะ อะวิชชาอเสสะวิราคะนิโรโธ.
๕.   วัฏคามีกุศล – วิวัฏคามีกุศล.
๖.    นะ สิยา โลกะวัฑฒะโน, ไม่ควรเป็นคนรกโลก (ไม่พึ่งเจริญแต่คดีโลกเท่านั้น; ไม่พึ่งทำความเสื่อมให้เจริญ)
๗.   อัปปิจฉตา; สันโดษ(ให้พอเพียง); วิริยะวาที (แต่ไม่หยุดความเพียร) – กรรมวาที; กรรมของเก่า - กรรมของใหม่ - กรรมของใหม่กว่า - กรรมตลอดไป.
๘.   ธรรมจักรกัปปะวัตนะสูตร/สัมมาทิฏฐิสูตร – อพรหมจริยา/กาเมสุ มิจฉาจารา